जय देवी तुळसी माते बहु पुण्यपावनी ।

तुज करितो आरती ही लीन पदी होउनी ॥ धृ. ॥

त्रिभुवन हें लघु आहे तव पत्राहुनि अति ।

मुळिं ब्रह्मा मध्यें शौरी राहे तो बहु प्रीतीं ॥

अग्री शंकर तीर्थे शाखापरिवारीं शोभती ।

दर्शनें तुझ्या पापे हरती गे मुळिहुनी ॥ जय. ॥ १ ॥

तव छाया शीतल दे व्यापक तूं भूतळी ।

बहु प्रीती मंजिरीची विधिजनका लागली ॥

तव दलावीण होते बहु त्यांते काहिली ।

कार्तिकी बहु आहे तव महिमा या जनीं ॥ जय. ॥ २ ॥

अच्युता माधवा हे मधुसूदना जगत्पती ।

तव पूजनीं बहु प्रेमें ऎसें जे गर्जती ।

देशी त्यां संततीही सुख सारें बहु प्रीती ।

विठ्ठलात्मज विनवि भावें मज तारी स्वामिनी ॥ जय. ॥ ३ ॥