இது போருக்கு வரும்போது, அதுவும் 18 நாட்கள் வரை நீடிக்கும் மகாபாரதப் போரைப் போலவே, ஒவ்வொரு நபருக்கும் உணவு ஒரு முக்கிய அங்கமாக மாறியது. உடுப்பி மன்னர், கௌரவர்கள் மற்றும் பாண்டவர்கள் இருவருக்கும் இராணுவத்திற்கு உணவு வழங்குவதற்கான பொறுப்பை ஏற்றுக் கொள்கிறார். பகவான் கிருஷ்ணர் இராணுவத்திற்கு ஆதரவைக் கேட்டு, ஒரு நண்பரைக் கொண்டு மற்ற மாநிலங்களுடன் பேசிக் கொண்டு, கௌரவர்களுக்கு எதிரான போரில் பாண்டவர்களை ஆதரிக்கும் திட்டத்துடன் காங் உடுப்பிக்குச் சென்றார், ஆனால் உடுப்பி மன்னர் பாண்டவர்களை ஆதரிக்க மறுத்துவிட்டார், ஆனால் அவர் பாண்டவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, கௌரவர்களுக்கும் உதவ தயாராக இருந்தார். கௌரவர்களுக்கும் பாண்டவர்களுக்கும் உணவு வழங்குவதற்கான பொறுப்பை பகவான் கிருஷ்ணர் அளிக்கிறார், ஆனால் உணவு வீணாக இருக்கக் கூடாது என்று உடுப்பி மன்னரிடமிருந்து வாக்குறுதியை எடுக்கிறார். மகாபாரதம் போன்ற பிரம்மாண்டமான போரில் எத்தனை வீரர்கள் கொல்லப்படுவார்கள் என்பதை யுத்த நேரத்தில் தீர்மானிக்க முடியாது. 18 நாட்களுக்கு உணவு வழங்குவதற்கான பொறுப்பை உடுப்பி மன்னர் ஏற்றுக் கொள்கிறார், நாளின் முடிவில் எத்தனை பேர் சாப்பிடுவார்கள் என்பது அவருக்குத் தெரியும், அதாவது அவர் எத்தனை பேரைக் கொல்வார் என்பது அவருக்குத் தெரியும். இல்லை, அவருக்கு எந்த சக்தியும் இல்லை, ஆனால் மீண்டும் கிருஷ்ணர் காட்சியில் வருகிறார். பகல் முடிவில் எவ்வளவு உணவு தேவைப்படும் என்று அவர் எவ்வாறு கணிப்பார் என்று பகவான் கிருஷ்ணரிடம் கேட்டார், பகவான் கிருஷ்ணர் அவரிடம் காலையில் ஒரு அளவு வேர்க்கடலையை சாப்பிடுவார் என்றும் காலையில் கிருஷ்ணர் சாப்பிட்ட வேர்க்கடலை அளவு எனக்குத் தெரியும். அந்த வேர்க்கடலையின் அளவை வைத்து தான், அதே எண்ணிக்கையில் போர்வீரர்கள் கொல்லப்படுவார்கள் என்று கூறினார், மேலும் நாள் முடிவில் எத்தனை பேர் சாப்பிடப் போகிறார்கள் என்று உடுப்பி கணித்துள்ளார். எனவே, ஒரு கடவுளாக கிருஷ்ணர் மகாபாரத விளையாட்டின் ஒரே சூத்திரதாரி ஆவார்.

ஆகவே இவை கிருஷ்ணரின் அனைத்து லீலைகலிருந்து சில லீலைகளே. இது அவரின் ஒரு லீலைக்கான முடிவுக்கு நம்மை அழைத்துச் செல்கிறது, மேலும் அவரின் லீலைகள் பல உள்ளன.