மாயா என்ற பெண் இருந்தாள். அவள் படிப்பில் சராசரியாக இருந்தாள், அவ்வளவு நன்றாக படிப்பவள் இல்லை. அவள் தன்னை ஒரு அன்பற்ற பெண்ணாக கருதினாள். சரண் மற்றும் சுபம் சிறந்த நண்பர்கள். மாயா கல்லூரியில் சேரும் போது சரண் அவளைப் பார்த்து அவள் மீது காதல் கொண்டான். மாயாவை அணுகும்படி சுபம் சரணிடம் சொன்னாள். மாயாவுடன் ஏற்கனவே ஒரு பையன் இருக்கிறான், அவளுடன் எப்போதும் இருப்பான், அவன் அவளுடைய காதலனாக இருக்க வேண்டும் என்று சுபமிடம் சரண் கூறினார். எனவே, மாயாவை அணுக வேண்டாம் என்று சரண் முடிவு செய்தான்.

ஒரு நல்ல நாள், சரண் மற்றும் சுபம் இருவரும் ஒரு இடத்தில் ஒன்றாக அமர்ந்திருந்தனர், சரண் மாயாவைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். திடீரென்று மாயா எழுந்து எங்களை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள். சரண் சுபமிடம், நண்பா இங்கிருந்து போகலாம் என்றான். எப்பொழுதும் அவளுடன் இருக்கும் பையன் அவளுடன் இல்லாததால் அமைதியாக இருந்து என்ன நடக்கிறது என்று பார்க்கும்படி சுபம் சரணிடம் கூறினான் .

மாயா: கடந்த ஒரு வாரமாக நான் கவனித்து வருகிறேன், நீங்கள் இருவரும் தொடர்ந்து என்னைப் பின்தொடர்கிறீர்கள்.

சரண்: நீங்கள் எங்களை தவறாக புரிந்து கொள்கிறீர்கள். அப்படி எதுவும் இல்லை. நாங்கள் அங்கும் இங்கும் அலைந்து கொண்டிருக்கிறோம்.

மாயா: என்னை ஏமாற்றாதே. நீங்கள் இருவரும் பின்தொடர்கிறீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். நான் பார்த்திருக்கிறேன் என்றாள்.

சரண்(சுபமிடம்): நண்பா வா, இங்கிருந்து கிளம்பலாம் என்றான்.

சுபம்: ஆம், நாங்கள் உங்களைப் பின்தொடர்கிறோம் என்பது உண்மைதான், ஏனென்றால் அவன் (சரண்) உங்களை மிகவும் விரும்புகிறார், ஆனால் உங்களுக்கு ஏற்கனவே ஒரு ஆண் நண்பர் இருந்ததால் அவர் உங்களை அணுகவில்லை.

மாயா: அவன் என் காதலன் அல்ல, என் சிறந்த நண்பன். அவன் பெயர் ஷ்ரவன் என்றாள்.

சரண்: மன்னிக்கவும், அவர் எப்போதும் உங்களுடன் இருப்பார், அதனால் அவர் உங்கள் காதலனாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன். எனக்கு உன்னை மிகவும் பிடிக்கும்.

மாயா: உண்மையில் எனக்கும் உன்னை பிடிக்கும், நான் உன்னை அணுக முயற்சித்தேன், ஆனால் என்னால் போதுமான தைரியத்தை சேகரிக்க முடியவில்லை என்றாள்.

சுபம்: இது அருமை. நீங்கள் இருவரும் ஏற்கனவே ஒருவரையொருவர் விரும்புகிறீர்கள். நீங்கள் இருவரும் இப்போது டேட்டிங் செல்லுங்கள், நான் என் அறைக்கு செல்கிறேன் என்று புறப்பட்டான்.

அவர்கள் இருவரும் டேட்டிங் சென்றனர், இரண்டு வாரங்களில் அவர்களின் உறவு மிகவும் இணக்கமாக மாறியது. ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு, மாயாவின் சிறந்த நண்பன் ஷ்ரவனும் அவளுடன் வரத் தொடங்கினான், சுபம் தனது படிப்பில் பிஸியாக இருந்தான்.

இப்போது, மாயாவை கவனித்துக்கொள்ள இரண்டு பேர் இருந்தனர். ஷ்ரவன் 6ம் வகுப்பிலிருந்தே அவளது நெருங்கிய நண்பன். சில நாட்களுக்குப் பிறகு, ஷ்ரவணுக்கும் சரணுக்கும் இடையே மோதல்கள் ஏற்படத் தொடங்கி, அந்த மோதல்கள் வாய்ச் சண்டையாக மாறியது. இதனால் சரணுக்கும் மாயாவிற்கும் இடையே தகராறு ஏற்பட்டது. சரண் மாயாவிடம் உனக்கு யார் வேண்டும்? நானா? அல்லது அவனா? என்று கேட்டான். மாயா சரணை அமைதிப்படுத்தும்படி அவனிடம் கேட்டுவிட்டு, சரணிடம் பேசுகிறேன் என்று சொன்னாள். இதற்கிடையில், மாயா என்னை விட்டு போக மாட்டாள், கடந்த ஆறு வருடங்களாக நான் அவளுடன் நட்பாக இருக்கிறேன். அவள் என்னை விட்டுக் கொடுக்கமாட்டாள் , அவள் வாழ்க்கையில் ஒரு மாதத்திற்கு முன்புதான் நீ வந்தாய் என்று ஷ்ரவன் சரணுக்கு குறுஞ்செய்தி அனுப்பினான்.

இந்தச் செய்தியைப் படித்ததும், சரண் மனம் உடைந்து போனார், மேலும் மாயாவின் வாழ்க்கையில் ஷ்ரவன் இருப்பாரானால் அவன் (சரண்) அவளை விட்டுப் பிரிந்துவிடுவான் என்று மாயாவிடம் கூறினான். மாயா, சரண் மற்றும் ஷ்ரவன் இருவரும் தன் மனதுக்கு மிகவும் நெருக்கமானவர்கள் என்பதால் இருவரும் தனக்குத் தேவை என்று சரணிடம் கூறினார். சரண் கோபமாக அங்கிருந்து கிளம்பினான். அவன்  சுபம் அறைக்குச் சென்று முழு விஷயத்தையும் கூறினார். மாயாவை விரும்பியதன் காரணமாக அவர் தனது ஒரு மாதத்தை வீணடித்ததாகவும், சரியாகப் படிக்கவில்லை என்றும், தனது பொழுதுபோக்கில் கூட கவனம் செலுத்தவில்லை என்றும் சரண் விளக்கினார். சுபம் சரனை பிரேக்அப் செய்ய சொன்னான். சுபம் சரணை மாயாவிடமிருந்து பிரிந்து செல்லும்படி வற்புறுத்தினார், இந்த உலகத்தில் நிறைய பெண்கள் இருக்கிறார்கள், அவள் தனது சிறந்த தோழனை எப்போதும் விட்டு கொடுக்க மாட்டான்  என்று சுபம் சரணிடம் கூறினார். சரண் சுபம் எடுத்த முடிவைப் பின்பற்றினான்.

சரண் மாயாவை அழைத்தான்.

அதுவே அவர்களது உறவின் முதல் மற்றும் கடைசி வேதனையான உரையாடல்.

மாயா சரணிடம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள், ஆனால் அவன் கேட்கும் நிலையில் இல்லை.

அந்த உரையாடலுக்குப் பிறகு, சரண் அவளது தொடர்பு எண்ணை பிளாக் செய்தான். மாயா சரணைத் தொடர்பு கொள்ள முயன்றாள், ஆனால் அவளது ஒவ்வொரு முயற்சியிலும் வெற்றிபெறவில்லை.

இரண்டு அழகான மற்றும் இணைக்கப்பட்ட ஆத்மாக்கள் பிரிந்து செல்வதைப் பார்ப்பது வேதனையாக இருந்தது, ஆனால் அது அவர்கள் இருவருக்கும் ஒரு நச்சு உறவாக இருந்ததால் அவர்கள் அந்த முடிவு எடுக்க வேண்டியிருந்தது.

சரண் சமூக ஊடக தளங்களில் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தான். பிரிந்த சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அவன் அவளை எவ்வளவு நேசித்தார் என்பதை ஒரு மேடையில் பகிர்ந்து கொண்டான். மற்ற சமூக வலைதளங்களில் சாதாரண புகைப்படங்களை வெளியிட்டு வந்தான். அவன் தளங்களில் பதிவிட்ட சில நாட்களுக்குப் பிறகு விசித்திரமான ஒன்று நடந்தது. அவன் தனது பதிவுக்கு ஆதரவைப் பெற்றார், மேலும் பதிவுக்கு ஆதரவளித்த நபரின் பெயர் மாயா. அவளது கணக்கை விரைவாக உறுதிப்படுத்தினான், அது அவளுடைய கணக்கு மட்டுமே, 2-3 வினாடிகளுக்குப் பிறகு அவன் தனது பதிவில் ஒரு கருத்தைப் பெற்றான்.

“நீங்கள் எழுதுவதில் வல்லவர் என்று என்னிடம் சொல்லியது கூட இல்லை. நீங்கள் கொஞ்சம் மரியாதையுடனும் புரிதலுடனும் என்னைக் கையாண்டிருந்தால் நான் இன்றும் உயிருடன் இருந்திருப்பேன். நான் உன்னையும் உன் நண்பனையும் மறக்கமாட்டேன், உங்கள் இருவரையும் வேட்டையாடி உன்னை நிச்சயம் கொன்றுவிடுவேன்” என்றாள்.

அவன் தனது அனைத்து சமூக ஊடக இடுகைகளிலும் இதே செய்தியைப் பெற்றான். சரண் பயந்து போய் சுபம் அறைக்கு சென்று இதையெல்லாம் சொன்னான். அவளைப் பற்றி நாளை பார்ப்போம் என்று சரணிடம் சொன்ன சுபம், சரணை இப்போது தூங்கச் சொன்னான். அன்றைய தினம் இரவு 2 மணிக்கு எழுந்த சரண், உடனே சுபத்தை அழைத்து கேன்டீனுக்கு கீழே வரும்படி கூறினான்.

சுபம்: இப்ப என்ன நடந்தது? என்றான்.

சரண்: நண்பா எனக்கு ஒரு கனவு வந்தது. மாயா கையில் கத்தியுடன் இருப்பதைப் பார்த்தேன், அவள் என் கண் முன்னே வயிற்றில் குத்திக்கொண்டாள், சுற்றிலும் ரத்தம் என்றான் பயத்துடன்.

சுபம்: நான் கூட ஒரு கனவு கண்டேன் உன்னைப் போலவே என்றான், அவள் வெள்ளை மேலாடை அணிந்திருந்தாள், அவள் வயிற்றில் குத்திக்கொண்டாள்.

சரண்: அவள் வயிற்றில் குத்தப்பட்ட கத்தியுடன் என்னைக் கட்டிப்பிடித்து, என் காதில் கிசுகிசுத்தாள் “இதிலிருந்து நீங்கள் தப்பித்துவிடுவீர்கள் என்று நினைக்கிறீர்களா?….இல்லை. வலி எப்படி இருக்கிறது என்பதை நான் உங்களுக்குக் காண்பிப்பேன். அவள் முகத்தில் ஒரு கெட்ட புன்னகையுடன் இதை கிசுகிசுத்தாள் என்றான்.

சுபம்: அவள் என்னிடம் என்ன கிசுகிசுத்தாள் தெரியுமா, "உனக்கு என்ன தெரியும், நான் உங்கள் இருவரையும் கொல்லப் போகிறேன், ஆனால் நான் சரணை நேசித்ததால் உன்னை விட அவனுக்கு குறைவான கொடூரமான மரணத்தை தருவேன் என்று அவள் கூறினாள் என்றான்."

சரண்: நண்பா எனக்கு மிகவும் பயமாக இருக்கிறது. நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? இது தீவிரமாகிறது. முதலில் கருத்துகள் மற்றும் பின்னர் இது என்று பயத்தில் கதறுகிறான்.

சுபம்: இன்னைக்கு ராத்திரி தூங்கக்கூடாது. மாயாவைப் பற்றி நாம் கண்டுபிடிக்கப் போகிறோம் என்று சரணிடம் கூறினான்.

மாயாவைப் பற்றி அவளுடைய நண்பர்களிடம் கேட்டபோது, மாயாவையும் ஷ்ரவனையும் காணவில்லை என்பது தெரிய வந்தது. அவனது எண் அணைக்கப்பட்டுள்ளது, யாரும் அவனையோ மாயாவையோ எங்கும் பார்க்கவில்லை என்றனர்.

மாயா அல்லது ஷ்ரவன் பற்றி ஏதாவது தெரிந்தால் எங்களிடம் சொல்லுங்கள் என்று சுபம் கூறினார். மாலையில் மாயாவின் நண்பர் ஒருவர் சுபத்தை அழைத்து, மாயா இறந்துவிட்டதாகவும், ஷ்ரவனை எங்கும் காணவில்லை என்றும் கூறினார். மாயாவின் மரணம் பற்றி சுபம் கேட்டான். அதற்கு அவர், “மாயா தன் வயிற்றில் பலமுறை குத்திக்கொண்டாள்” என்று பதிலளித்தார்.

இதை நம்பலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்தோம். சரண் செய்தித்தாளைப் படிக்க ஆரம்பித்தான், மாயாவின் மரணம் பற்றி ஒரு கட்டுரை இருந்தது. இப்போது, நடப்பது அனைத்தும் உண்மை என்பதை அறிந்தோம்.

மறுநாள் சரண் தன் வீட்டுக்குப் போக வேண்டும். நாங்கள் பகல் முழுவதும் அலைந்து திரிந்ததால், சீக்கிரம் தூங்கிவிட்டோம்.

சரண்: உன் கனவில் என்ன நடந்தது?

சுபம்: நேற்று போலவே. உன்னை பற்றி என்ன?

சரண்: அவள் மீண்டும் என் காதில் கிசுகிசுத்தாள், "வாழ்த்துக்கள் குழந்தை... 24 மணி நேரமும் உயிர் பிழைத்தாய்... ஜாக்கிரதை நான் உன்னை என்னுடன் அழைத்துச் செல்கிறேன் என்று அவள் கூறினாள் என்றான்."

சுபம்: நண்பா நீங்கள் சீக்கிரம் உங்கள் வீட்டிற்குச் சென்று கூடிய விரைவில் உதவி பெற வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன் என்றான்.

சரண்: என்னாச்சு உனக்கு? இந்த சூழ்நிலையில் உன்னைத் தனியாக விட்டுவிட முடியாது என்றான்.

சுபம்: என்னைப் பற்றி கவலைப்படாதே. அவள் முதலில் உன்னிடம் தான் வருவாள் என்றான்.

அன்று மாலை சரண் தன் வீட்டிற்கு கிளம்பினான்.

இது ரிவெஞ்ச் த்ரில்லரின் முதலாம் பாகம்.