बेडवर बसलेल्या मनोजला मागच्या बाजूने अचानक संपूर्ण नग्न अश्या भरगच्च शरीरयष्टीचा स्त्रीचा स्पर्श जाणवला.

मागच्या बाजूने तिचे दोन्ही उभार त्याला पाठीवर गच्च दाबले गेलेले जाणवले...

प्रथमच असा कुणा स्त्रीचा स्पर्श त्याला होत होता...
त्याच्या शरीरभर रोमांच आणि त्याच्या पौरुषात सळसळतं चैतन्य संचारलं...

पण अशा प्रणय प्रसंगात शरीरात जी हवीहवीशी गरमी निर्माण होते ती मात्र तिच्या शरीरात जाणवत नव्हती.

त्याऐवजी जाणवत होते एक बर्फासारखं थंडगार शरीर!! आणि त्यामुळे तो एवढ्या थंडीत घामेघुम झाला....

तरीही त्याच्या मनात एकदा तरी पट्टी काढून तिला बघावे अशी अनावर इच्छा होत होती आणि त्याने तसा प्रयत्न सुद्धा केला पण ती पट्टी त्याच्या डोळ्यातून निघेचना!

जणू काही त्याच्याच शरीराच्या मांसाची एखादी पट्टी टाके घालून त्याच्याच डोळ्यांभोवती बांधली आहे, असे त्याला जाणवत होते...

मग मागच्या बाजूने त्याच्या मानेला तिने तिचे नाक आणि ओठ घासायला सुरुवात केली आणि तिने त्याला दोन्ही हातांनी छातीवर करकचून पकडले...
जिथे जिथे तिच्या शरीराचा स्पर्श झाला तिथे तिथे त्याला असंख्य काळे विंचू चावत असल्यासारखी वेदना झाली. अंगभर सुया टोचल्यासारखे वाटत होते.

खिडकीतली ती आकृती पडद्याआडून एकटक या सगळ्या प्रकाराकडे बघत होती...

त्याने ओरडण्याचा प्रयत्न केला पण तिने तिच्या उजव्या हाताची दोन्ही बोटं त्याच्या ओठांवरून फिरवले आणि त्याचे ओठ टाके घालून शिवल्यासारखे बंद झाले...

कलेंडरवरच्या खिळ्याला असलेल्या केसांची वेणी आपोआप बांधून पूर्ण झाली आणि ती वेणी तेथून निघून मनोजच्या गळ्याभोवती करकचून बांधली गेली.

आणि ती गाणे म्हणू लागली, "तुला पाहते रे, तुला पाहते, जरी आंधळा तू, तुला पाहते मी!"

आता चारही भिंतीवर अनेक काळ्या सरपटणाऱ्या आकृत्या जमा झाल्या होत्या आणि बेडवर जे काही चाललं होतं त्याकडे कुतूहलाने बघत होत्या...