श्लोक ३४ वा
श्रीभगवानुवाच ।
एते वै सुमहोत्पाता व्युत्तिष्ठन्तीह सर्वतः ।
शापश्च नः कुलस्यासीद्ब्राह्मणेभ्यो दुरत्ययः ॥३४॥
कृष्ण यादवांसी सांगत । दिवि-भू-अंतरिक्षगत ।
उठिले जे महोत्पात । सर्वगत सर्वदा ॥९३॥
देखोनियां चिन्हांसी । मजही आठवलें मानसीं ।
ब्राह्मणशाप यदुकुळासी । चिन्हें त्यासी सूचकें ॥९४॥
ब्राह्मणांचा शापु खरा । नुल्लंघवे हरिहरां ।
तुम्ही आतांचि विचार करा । नगराबाहिरा जनु काढा ॥९५॥