Get it on Google Play
Download on the App Store

जय मृत्युंजय (Marathi)


गोपाळ गोडसे
गोपाळ गोडसे कवींनी मोठ्या बेहोष जिव्हाळ्याने आणि उन्मादक रसिकतेने `जय मृत्युंजय’ या कवितासंग्रहात स्वातंत्र्यवीर सावरकरांचे वर्णन केले आहे.
READ ON NEW WEBSITE

Chapters

तो वीर विनायक अमर

तो काळ असा होता

विनायक आला जन्माला

उष्ण आसवे नेत्री जमली

मूर्ति दुजी ती

दंग आज तांडवांत

घेइ लाडके घास निरोपाचा

गुरुदेव टिळक त्या शिष्य विनायक

विलायती जाळा वस्त्रे

आव्हानाया रिघे विनायक

एक देव एक देश

झालासां उत्तीर्ण परीक्षा

देशा अर्पण हे आत्मार्पण

एकमुखाने करुनि हकारा

अमर होय ती वंशलता

तडितरुप योद्वा कडाडला

ध्यान पाहुनी गोष्टीवरती

सन्मित्रांनो, घ्या प्रणाम

फेकला देह मी सागरी

सोडा रक्तांत खेळणे

दोन जन्म काळे पाणी

दगड मोगरीमधे सापडे

तेंचि हो संसाराचे सार

त्या डब्यांत होती मृत्यूची छाया

अंदमानला निघे चलान

तात्या ! तूं इथे कसा ?

अंदमानचा अनभिषिक्त नृप

येसूवहिनी

कविता खेळत होती

चाफ्याचे फूल

कांचन चमचमले

भूमिची लावली धूळ भाळाला

हिंदु राष्ट्रध्वज

जातपात गुणकर्मे येती

विजयाचा सण आला

लेखण्या मोडा

रोख सैनिकांचा फिरवा

पाकिस्तान निर्माण कराल तर.....e

देश दास्यांतुनी मुक्त झाला

गांधीहत्या अभियोग

अभियोगांतून सुटका

पराक्रमाने पुन्हा सोडविल !

धर्मान्तर हें राष्ट्रान्तर

नृप मीच भारताला

राष्ट्रपतीपद राहो ज्याचे त्याला

दैव देतें कर्म नेतें

गोवा मुक्ति-यज्ञ

माईचा मृत्यू

सेना समरांगणी रंगली

होऊं मी का भार धरेवर

तुझें रे कळलें जीवनसार

निवडक अभंग संग्रह ७

प्रकरण ७ : अंतिम परिस्थिती (१) 31