संत निवृत्तीनाथांचे अभंग
छेदियेला वृक्ष तुटलें तें मूळ । प्रपंच समूळ उडोनि गेला ॥ १ ॥
गेलें तें सुमन गेला फुलहेतु । अखंडित रतु गोपाळीं रया ॥ २ ॥
सांडिला आकारु धरिला विकारु । सर्व हरिहरु एकरूपें ॥ ३ ॥
निवृत्ति निधान वोळले गयनी । अमृताची धणी आम्हां भक्ता ॥ ४ ॥