३३९५.

वैकुंठाहुनी आली । धन्य तुळशी माउली ॥१॥

वंदिती जया हरिहरा । सर्व करिती नमस्कारा ॥२॥

देव इंद्रादिक सर्व । तुळशी पूजनें गौरव ॥३॥

ऎशी तुळशी माउली । एका जनार्दनीं वंदिली ॥४॥

३३९६.

धन्य तुळशीचा महिमा । नाहीं आणीक उपमा ॥१॥

प्रात:काळीं दरुशन । घडतां पुण्य कोटीयज्ञ ॥२॥

नाम वदतां हे तुळशी । इच्छीलें पुरवीं मानसीं ॥३॥

तुळशी नामाचा निजछंद । एका जनार्दनीं आनंद ॥४॥

३३९७.

तुळशीचें पान । एक त्रैलोक्या समान ॥१॥

उठोनियां प्रात:काळीं । वंदी तुळशी माउली ॥२॥

मनींचे मनोरथ । पुरती हेंचि सत्य ॥३॥

तुळशीचे चरणीं । शरण एका जनार्दनीं ॥४॥

३३९८.

तुळशी काष्ठाची माळ । गळां घालावी निर्मळ ॥१॥

होतां एकचि स्नान । सर्व तीर्थांचे मार्जन ॥२॥

नित्य वंदितां तुळशी । काळ पळे देशोदेशीं ॥३॥

तुळशीचें पाणी । वसे त्रैलोक्यचरणीं ॥४॥

एका जनार्दनीं ध्याऊं । नित्य पाहूं तुळशीसी ॥५॥

३३९९.

तुळशी ऎसें नाम । वदतां हरे क्रोध काम ॥१॥

नाहीं आणीक साधन । एक पूजन तुळशीचें ॥२॥

न लगे तीर्थाटन जाणें । नित्य पूजनें तुळशीसी ॥३॥

योगयाग न लगे काहीं । तुळशीवांचुनी देव नाहीं ॥४॥

तुळशीचे ठायीं वसे । एका जनार्दन देव भासे ॥५॥

३४०१.

जोडोनियां पाणी । वंदा तुळशी निशिदिनीं ॥१॥

द्वारी घालुनी वृंदावन । वरी तुळशी बीजारोपण ॥२॥

तया घालितां हो पाणी । पाप नुरेची मेदिनीं ॥३॥

तुळशीची सेवा । एका जनार्दनीं देवा ॥४॥

३४०२.

देव तुष्टे एकापानीं । सहस्त्रपाणी देतुसे ॥१॥

पुरे एक तुळशीपान नाहीं आणीक कारण ॥२॥

जन्मजन्मांतरींची सेवा । फ़लद्रुप होय देवा ॥३॥

पूजनाचे भावें जाण । एकाजनार्दनीं तुष्टे आपण ॥४॥

३४०३.

कोणे एके दिनीं । तुळशीं घालितां हो पाणी ॥१॥

देव मानी त्याचा भार । तोडितसे वेरझार ॥२॥

शीण भाग काहीं । तया येऊं देत नाहीं ॥३॥

ऎसा कपाळु जनार्दन । एका वंदितसे चरण ॥४॥

३४०४.

तुळशी वंदितां मस्तकीं । धन्य धन्य तिही लोकीं ॥१॥

तुळशी करतां नमस्कार । उतरे पार संसार ॥२॥

तुळशीचे नाम घेतां । हरे भवभवयाची चिंता ॥३॥

तुळशीचा करतां जप । नुरे पाप जन्मांतरींचें ॥४॥

तुळशीची करता सेवा । होय देवा प्रिय तो ॥५॥

तुळशीचें अनुष्ठान । एका जनार्दनीं शरण ॥६॥

३४०५.

कलीमाजीं सोपा । तुळशी तुळशी मंत्र जपा ॥१॥

नको खटपट आणीक । तुळशी नामें उत्तम देख ॥२॥

आवडी धरुनी नाम घोका । म्हणे जनार्दनीं एका ॥३॥

३४०६.

पाहूं गेलों तुळशी बन । वृंदावनीं जनार्दन ॥१॥

मूळ डाळ पाहतां पान । तुळशी वास जनार्दन ॥२॥

तुळशीविण कोष्ठें जावो । तुळशीमाजीं दिसे देवो ॥३॥

एका जनार्दनीं भावो । तुळशी जाला कृष्ण रावो ॥४॥

३४०७.

तुळशी पाहतां आपोआप । सहज जाय पापताप ॥१॥

तुळशी सेवा रे जननी । जे पढिये जनार्दनीं ॥२॥

करितां प्रदक्षणा मनें । भवरोगा उपशमन ॥३॥

मुळीं निक्षेपितां जळ । कळिकाळा सुटे पळ ॥४॥

जिचे लागतां सिंतोडे । कर्माकर्म समूळ उडे ॥५॥

भावें करितां पूजन । भगवंती होय समाधान ॥६॥

मुळी मृत्तिका कपाळीं । जन्ममरणा होय होळी ॥७॥

सेवी एका जनार्दन । तुळशी सबाह्य हरी पूर्ण ॥८॥

३४०८.

धन्य भाग्याचे नारीनर । तुळशी नमस्कार करती ते ॥१॥

घेतां त्यांचे दरुदर्शन । नोहे पतन पूर्वजां ॥२॥

नाम जप अहर्निशीं । यम पळे भिउनी त्यांसी ॥३॥

ऐसा महिमा तुळशीचा । एका जनार्दनी साचा ॥४॥