ब्राह्मण - अभंग २६०९ ते २६१३
२६०९
स्नानसंध्या शौचाचार । स्वधर्म नावडे साचार ॥१॥
कनकफळ नाम गोमटें । बाहेर आंत दिसे कांटे ॥२॥
शरीर श्वेत निर्नासिक । तोंडाळ ओढाळ पतिनिंदक ॥३॥
ऐशीं आचारहीन बापुडीं । एका जनार्दनीं न धरी जोडी ॥४॥
२६१०
सुंदर विभुति लावी अंगीं । मिरवी जगीं भूषण ॥१॥
घालूनियां गळां माळा । वागवी गबाळा वोंगळ ॥२॥
नेणे कधीं योगयाग । दावी सोंग भाविका ॥३॥
एका जनार्दनीं भाव । नाहें तेथें कदा देव ॥४॥
२६११
द्रव्याचिया लोभें । तीर्थामध्यें राहती उभे ॥१॥
सांगती संकल्प ब्राह्मण । तेणें निर्फण तीर्थ जाण ॥२॥
संकल्पानें नाड । उभयतां ते द्वाड ॥३॥
संकल्पाविरहित धन । एका जनार्दनीं पावन ॥४॥
२६१२
नवल दंभाचें कौतुक । अग्नहोत्री म्हणती याज्ञिक ॥१॥
मंत्रतंत्राची कथा कोण । मुख्य गायत्री विकिती ब्राह्मण ॥२॥
आम्ही स्वधर्मनिष्ठ पावन । दंभें म्हणती आपणा जाण ॥३॥
दांभिकांची भक्ति वाव । एका जनार्दनीं नाहीं ठाव ॥४॥
२६१३
वेदाचिया बोला कर्मातें गोंविला । परी नाहीं भजला संतालागीं ॥१॥
घोकूनियां वेद द्वैत नवजाय । वाउगाची होय श्रम तया ॥२॥
तया अद्वैताच्या वाटां जायतो करंटा । शीण तो अव्हाटा आदिअंत ॥३॥
एका जनार्दनीं संतांसी शरण । गेलीया पठण सर्वजोडे ॥४॥