२८४१

वेदवाणी देवें केली । येर काय चोरापासून झाली ॥१॥

सकळ वाचा वदवी देव । कां वाढावा अहंभाव ॥२॥

ज्या ज्या वाणी स्तुती केली । ते तीक देवासी पावली ॥३॥

एका जनार्दनीं मातु । वाचा वाचक जगन्नाथु ॥४॥

२८४२

आब्रह्म भुवन एक । तर्पण जाहलें ऐक्य ॥१॥

कैसा होता हे ब्रह्मयज्ञ । ब्रह्मा दृष्टी ब्रह्मार्पण ॥२॥

सव्य अपसव्य न लगे जाण । पितरापितर जनार्दन ॥३॥

एका जानर्दनीं तिलोदक । ब्रह्मरुप तिन्हीं लोक ॥४॥

२८४३

कर्म करितां फलाशा वाढे । तें तें फल भोगणें घडे ॥१॥

कर्म करितां फळ बाधक । न करितां प्राप्त नरक ॥२॥

ऐशीं कर्माची रहाटी । सदैव देखे उफराटी ॥३॥

एका जनार्दनीं कर्म । तेथें कैंचा भवभ्रम ॥४॥

२८४४

कर्म करतां काहीं न कळे विचार । परि द्वेषाद्वेष संचार होतां असे ॥१॥

राजस तामस सात्विक तें देखा । उपाधी ते देखा मूळ जाणा ॥२॥

यथाविधी कर्म न घडे निश्चयें । उणें पडतां जाय पतनासी ॥३॥

एका जनार्दनीं नाम मुखीं गातां । सर्व कर्में तत्त्वतां घडती सांग ॥४॥

२८४५

नाना कर्माचियां लागतां पाठीं । भ्रमचि जगा होय शेवटीं ॥१॥

नोहे कर्म यथासांग वाउगाचि मग श्रम होय ॥२॥

जाय तळा येत वरी । बुडक्या परी बुडतसे ॥३॥

एका जनार्दनीं शरण । कर्म न करुं जाण ॥४॥

२८४६

संध्यावंदनीं प्रणव जपावा । वाच्य वाचकु प्रणव अवघा ॥१॥

कैसी संध्येसी साधिली संधी । देहीं हारपली देहबुद्धी ॥२॥

छंद ऋषि मंत्र उच्चार । तीं अक्षरीं झालें अक्षर ॥३॥

जपी जपमाळा मौनी । संध्या साधिली निज समाधानीं ॥४॥

सायं प्रातः माध्यान्हींक । तिहीं संधीं निःसंदेह एक ॥५॥

काळेंक काळ तीन चुळा पाणी । संध्या साधिली एका जनार्दनीं ॥६॥

२८४७

कर्म करसी तरी कर्मठचि होसी । परि निष्कर्म नेणसी कर्मामाजीं ॥१॥

ब्रह्मालागीं कर्म सांडणें हें कुंडें । पाय सांडोनि पुढें चालुं पाहसी ॥२॥

डोळ्यांची नव्हाळी घेवों जातां करतळी । पाहों जातां मुळीं पाहणेंचि नाहीं ॥३॥

एका जनार्दनीं सर्व कर्म पाहीं । सांडी मांडी नाहीं तये ठायीं ॥४॥

२८४८

कर्मक्रिया जेणें कळे । तोचि कर्मी कां नाकळे ॥१॥

काय करुनी कर्म सकळ । हरिप्राप्तीविण निष्फळ ॥२॥

कर्मीं ब्रह्मा प्रतीति नाहीं । तरी त्या कर्म केलें काई ॥३॥

एका जनार्दनीं कर्म । कर्मीं पाहे परब्रह्मा ॥४॥

२८४९

कोटी जन्म आम्हीं करूं हरिकथा । कर्मकांड माथां धरूनियां ॥१॥

ऐहिकादि कर्में करुनी सर्वदा । भजो जी गोविंदा निरंतर ॥२॥

यजन याजन करुनी अग्निहोत्र । पूजोनि पवित्र द्विजवर ॥३॥

एका जनार्दनीं कर्म ब्रह्मा एक । वेदान्ती विवेक बोलियेला ॥४॥

२८५०

मर्दुनी शंखासुरा हातें वागविसी कलीवरा । तेवीं निवटोनि अहंकारा । माझ्या वागविशी शरीरा ॥१॥

येथें नवल नव्हे पहा हो । माझा देहचि वागवे देवो ॥२॥

शंख वाजविशी नाना स्वरा । तें तंव न बाधी शंखासुरा ॥३॥

तैसी चेतउनी माझी गिरा । बोली बोलविता तूं खरा ॥४॥

कर्म कार्य कर्तव्यता । माझेनि नांवें तूंचि आतां ॥५॥

एका जनार्दनीं निजात्मता । कर्म करून नित्य अर्कता ॥६॥

२८५१

जाणतेपणें विधिनिषेध पोटीं । अज्ञान तें दृष्टी पळे दूर ॥१॥

अज्ञान बरवें अज्ञान बरवें । सज्ञान तें हावे बुडोनि जाये ॥२॥

अज्ञानें ज्ञान होतसे आपण । सज्ञानें मीतूपण घडतसे ॥३॥

एका जनार्दनीं अज्ञानाची बरा । सज्ञनाचा वारा नको मज ॥४॥

२८५२

आम्हां विधिनिषेधाचें नाहीं पैं कारण । नाम मुखीं स्मरण गोविंदाचें ॥१॥

घडेल तें घडो जोडेल तें जोडो । आम्हीं तों न सोडोंक रामकृष्ण ॥२॥

शरीर पतन घडे अनायासें । काय तें सायासें जतनेंचि ॥३॥

एका जनार्दनीं श्रीरामावांचुनीं । दुजा छंद मनीं हा न वाहे ॥४॥

२८५३

विधिनिषेध कवणेपरी । कार्या कारण ते परी ॥१॥

नाम जपतां सादर । विधिनिषेध पळे दूर ॥२॥

व्रत करा एकादशी । कंठीं मिरवा तुळशी ॥३॥

करा घोष हरिकथा । विधिनिषेध वंदीत माथां ॥४॥

एकपणें जनार्दनें । एका विधिनिषेध नेणें ॥५॥

२८५४

काय जाणों विधि- । निषेधाचे ते बुद्धी ॥१॥

आम्ही गाऊं नाम मुखें । नाचुं सुखें कीर्तनीं ॥२॥

न पडो भलतिया भरीं । वाचे म्हणों हरिहरी ॥३॥

एका जनार्दनीं शरण । विधिनिषेध गेला पूर्ण ॥४॥

२८५५

विधिनिषेध धरितां मनीं । सहजें कार्य होय हानीं ॥१॥

जें जें वेळे जें जें घडे । विधिनिषेध सर्व जोडे ॥२॥

अन्य नाहीं विचारणा । कार्यकारण सर्व जाणा ॥३॥

एका जनार्दनीं खूण । जाणते ते परिपुर्ण ॥४॥

२८५६

पूजा यथासांग पूर्ण । न घडे तरी संतपूजन ॥१॥

करितां ऐसा संकल्प । तेणें जोडे महातप ॥२॥

ध्यानीं ध्यातां संतचरण । होईल मना समाधान ॥३॥

ऐसा पूजेचा सोहळा । एका जनार्दनीं पाहे डोळां ॥४॥

२८५७

पूजा करूं तरी पूजे नाहीं ठाव । भाव धरूं तरी देवचि देव ॥१॥

करुं तरी पूजा कवणाचि सांगा । देवाविण जागा रिती कोण ॥२॥

एका जनार्दनीं पूजेसी नाहीं ठाव । अवघा व्यापला देवाधिदेव ॥३॥

२८५८

पूजेचे प्रकार असती सोळा बारा । ते मी दातारा नेणें कांहीं ॥१॥

म्हणवितां दास मनीं धरूनि आस । धरिलीसे कास जनार्दना ॥२॥

सायास संकट न करी व्रताचार । गाईन निरंतर जनार्दनु ॥३॥

एका जनार्दनीं शरआण मने वाचें । तया पूजनाचें सुख होय ॥४॥

२८५९

पूजा करुं कैशी देवा । वाचे आठवुं केशवा ॥१॥

हेचि माझी पूजाविधी । सर्व टाकिली उपाधी ॥२॥

घालूनि निर्मळ आसन । पूजुं संतांचें चरण ॥३॥

दृढ करूं भाव साचा । सदा छंद रामनामाचा ॥४॥

एका जनार्दनीं पूजा । सर्वभावें गरुडध्वजा ॥५॥

२८६०

देवपूजे ठेवितां भावो । तो स्वयेंचि जाला देवो ॥१॥

आता कैसेनी पूजुं देवा । माझी मज होतसे सेवा ॥२॥

अन्न गंध धूप दीप । तेंही माझेंचि स्वरुप ॥३॥

एका जनार्दनीं करी पूजा । तेथें पूज्य पूजकू नाहीं दुजा ॥४॥