२८६१

पूजन तो एक पुरे । वाचे स्मरे रामनाम ॥१॥

नको गंधाक्षता तुळशी । मुखीं नाम अहर्निशीं ॥२॥

धूप दीप नैवेद्य तांबूल । सदा वाचे नाम बोल ॥३॥

आर्ती धूपार्ती अक्षता । राम गाऊं निःसीमता ॥४॥

एका जनार्दनीं शरण । सहज पूजा घडे जाण ॥५॥

२८६२

सहजची पूजा पुरे । श्रम वाउगांची उरे ॥१॥

आठवीन वेळोवेळां । केशवा माधव गोपाळा ॥२॥

मंत्रस्नान विभूती । मुखीं राम जपविती ॥३॥

नाहीं आणीक काम । वाचे म्हणे रामनाम ॥४॥

एका जनार्दनीं बरवी । पूजा करीन देवदेवीं ॥५॥

२८६३

देवांचें पूजन । घडतां रामस्मरण ॥१॥

हेचि एका पूजा सार । वायां कासया पसर ॥२॥

करुं बैसे देवपूजे । मनीं भाव आन दुजे ॥३॥

ऐसें पूजेचें लक्षण । सांगें एका जनार्दन ॥४॥

२८६४

बरवी ती पूजा । जेणें पावे अधोक्षजा ॥१॥

मुखीं नाम वाहे टाळी । पूजा केली उत्तम हे ॥२॥

तुळशीमाळा गोपिचंद । पूजा छंद हाची मनीं ॥३॥

व्रत करी एकादशी । जाग्रण निशीं सर्वदा ॥४॥

एका जनार्दनीं तुष्टें देव । पूजा भाव तेणें पावें ॥५॥

२८६५

देवपुजा करी आदरें । अतीत आलिया न बोले सामोरें ॥१॥

कासया पूजन दांभिक । तेणें देवा नोहे सुख ॥२॥

अतीतासी देणें पूजा । तेणें संतोषें पावे पूजा ॥३॥

एका जनार्दनीं पूजा । ऐसी न करी गरुडध्वजा ॥४॥

२८६६

डोळियांनें रूप पहावें साचार । मुखानें उच्चार रामनाम ॥१॥

हृदयीं आठव नाम तें वसावें । करें पैं अर्पावे संतचरण ॥२॥

पदें प्रदक्षणा करी तीर्थाटन । हेंची पैं कारण पूजनाचें ॥३॥

एका जनार्दनीं ऐशी करी पूजा । तेणें गुरुराजा तोष पावे ॥४॥

२८६७

जीव शिव दोन्हीं एकचि आसनीं । पूजी अवसानीं सर्वकाळ ॥१॥

कामक्रोध यांचा मानूनि विटाळ । पूजन सर्वकाळ बरें होय ॥२॥

परद्रव्य परस्त्री येथें आसक्त नोहे मन । तेणें जनार्दन पूजा पावे ॥३॥

एका जनार्दनीं ममता टाकुनी । संतांचे चरणीं पूजन करी ॥४॥

२८६८

आपुली पूजा आपण करावी । ही जंव ठावी राहटीं नाहीं ॥१॥

कासया ती पूजा जाणिवेचा शीण । त्याहुनी अज्ञान बरा दिसे ॥२॥

एका जनार्दनीं ज्ञानाज्ञानें । पुजावें श्रीचरण विठोबाचे ॥३॥

२८६९

नाना तें चरित्र श्रीहरीचे वाचे । आठवावें साचें अघहरणा ॥१॥

केशव माधव अच्युत गोपाळ । गोविंद गोकुळपाळ वाचे वदा ॥२॥

वामन श्रीरामकृष्णातें आठवा । हृदयीं साठवा वेळोवेळां ॥३॥

एका जनार्दनीं ऐसा जया हेत । तो वसे जगांत जगरूप ॥४॥

२७७०

हृदयींच स्नान हृदयींच ध्यान । हृदयींच भजन सर्वकाळ ॥१॥

हृदयींच दान हृदयींच धर्म । ह्रुदयींच नेम सर्व जोडे ॥२॥

हृदयींच कथा पुराण श्रवण । हृदयींच चिंतन सर्व सदा ॥३॥

हृदयींचा दिसे एक जनार्दनीं । हृदयींच एकपणीं बिंबलासे ॥४॥

२८७१

हृदयींचे देव हृदयींच भक्त । हृदयींच होत पूजा सर्व ॥१॥

ह्रुदयींच ध्यान हृदयीं जें मन । हृदयीं तें आसन देव वसे ॥२॥

ह्रुदयीं ते भुक्ति ह्रुदयीं ते मुक्ति । हृदयीं सर्वस्थिती देव जाणों ॥३॥

एका जनार्दनीं हृदयींच पाहाल । तें सुख घ्याल हृदयामाजीं ॥४॥

२८७२

हृदयस्थ जया नाहीं ठावा देव । पूजा करती वाव सर्वभावें ॥१॥

जाणावा अंतरीं मानावा हृदयीं । पहावा सर्वांतरीं परमात्मा ॥२॥

एका जनार्दनीं व्यापक सर्वांठायीं । भरुनीं उरला ठाई जेथें तेथें ॥३॥

२८७३

देवासी तो पुरे एक प्रेमभाव । पूजा अर्चा वाव सर्व जाणा ॥१॥

मनापासूनियां करितां कीर्तन । आनंदें नर्तन गातां गीत ॥२॥

रामकृष्णहरि उच्चार सर्वदा । कळिकाळ बाधा तेणें नोहे ॥३॥

एका जनार्दनीं हाचि पैं विश्वास । सर्वभावें दास होईन त्याचा ॥४॥

२८७४

सप्रेमें करितां भजन । तेणें घडती कोटी यज्ञ ॥१॥

प्रेम सार प्रेम सार । वायां भार कुंथेचा ॥२॥

प्रेमेंविण न भेटे देवो । अवघा वावो पसारा ॥३॥

एका जनार्दनीं प्रेम सार । तुटे वेरझार येणें जाणें ॥४॥

२८७५

बह्मांडाची दोरी । हालवी जो एक्याकरीं ॥१॥

भूतीं परस्पर मैत्री । तीं ऐक ठायीं असतीं वरी ॥२॥

पंचप्राणांचें जें स्थान । तये कमळीं अधिष्ठान ॥३॥

एका जनार्दनीं सुत्रधारी । बाहुली नाचवी नानापरी ॥४॥

२८७६

मिथ्या मायेच्या धाकासाठीं । योगी रिगाले कपाटीं ॥१॥

आसन घालूनियां जाण । आकळिती पंचप्राण ॥२॥

क्षुधेनें खादली भूक । तृषा तहान प्याली देख ॥३॥

बुद्धी सुबुद्धि धरूनि हातीं । आकळितसे इंद्रियवृत्ती ॥४॥

शांतीचेनि बळें । संकल्प त्यागिले सकळ ॥५॥

ऐशी योगाची कहाणी । शरण एका जनार्दनीं ॥६॥

२८७७

प्राणपानांची मिळणी । शक्ति चेतवी कुंडलिनी ॥१॥

ती आधारशक्ति अचाट । चढे पश्चिमेचा घाट ॥२॥

कुंडलिनी चालतां वाटा । चुकल्या आधिव्याधींच्या हाटा ॥३॥

साधितां उल्हाट शक्ति उलटे । उघडलें ब्रह्मारंध्राचें कपाट ॥४॥

शरीराकारें ते बोलिली । एका जनार्दनीं पुतळी ॥५॥

२८७८

समुद्र क्षोभे वेळोवेळीं । योगिया क्षोभेना कोण्हाकाळीं ॥१॥

समुद्रा भरितें पर्वसंबंधे । योगी परिपूर्ण परमानंदें ॥२॥

समुद्र सर्वदा तो क्षार । तैसा नव्हे योगीश्वर ॥३॥

समुद्रीं वरुषतां घन । जीवनीं मिळतसे जीवन ॥४॥

योगियांची योग स्थिती । सदा परमार्थ भक्ती ॥५॥

एका जनार्दनीं शरण । योगियांचें जें योगचिन्ह ॥६॥

२८७९

सर्प बिळामाजीं रिगें । हें तो देखतीक सवेगें ॥१॥

तैसा योगियांचा योग । सर्पापरी भूमी व्यंग ॥२॥

दावितां आचारू । हासताती लहान थोरू ॥३॥

म्हणती एक कर्मठ । ऐक म्हणती योगभ्रष्ट ॥४॥

एक निंदिती वंदिती । ऐशी आहे योगस्थिती ॥५॥

यापरीस उत्तम साधन । एका जनार्दनीं शरण ॥६॥

२८८०

प्राण रक्षणापुरतें । योगी मागती भिक्षेतें ॥१॥

तैसा साधावा हा योग । जेणें साधे अंतरंग ॥२॥

रिघोनी कमळिणीपाशीं । भ्रमर लोंधे अमोदासी ॥३॥

कोरडेंक काष्ठ भेदूनि जाय । तो कमळदळीं गुंतोनि राहे ॥४॥

एका जनार्दनीं योग । ऐसा साधावा अनुराग ॥५॥

२८८१

चार मुद्रा आणि समाधी त्या चारी । दिसती चक्राकारी स्वरुप हें ॥१॥

चहूं समाधीचें पाहीं हें देखणें । विकळतां तेणेंक सहजीं व्हावी ॥२॥

जिकडे पाहतां तिकडे स्वरूपचि दिसे । तयामाजी ठसे आणिक बिंब ॥३॥

मसूरप्रमाण शून्य महा तें कारण । गुरुमुखें खूण जाणावी पैं ॥४॥

साचार स्वरूपाची मेळवणी केली । परात्पर ठेली हेंचि ज्योती ॥५॥

त्याच वस्तूसाठीं भांडती पुराणें । वेद शास्त्रें येथें मौनावलीं ॥६॥

गुह्मा हें पंचक देखोनी समाधी । बोलोनियां वेदीं निश्चयो केला ॥७॥

एका जनार्दनीं स्वरूप उरलें पाहीं । द्वैत गेलें पायीं सद्‌गुरूच्या ॥८॥

२८८२

कैसे झालें देवदर्शन । देवा पाहतां आहे कोण ॥१॥

डोळा उघडॊनियां पाहे । पैल देव दिसताहे ॥२॥

पैल देव तो मी भक्त । दोहींसी कोण आहे देखत ॥३॥

एका जनार्दनीं पाहे । पाहणें पाहतां देवाचि आहे ॥४॥

२८८३

दुबार बाहुली वस्तुरूप झाली । पाहतां सोहं मेळी चिदांनंद ॥१॥

अधमात्रा स्थान नयनींच प्रमाण । मसुरेसमान हा वर्ण जेथें ॥२॥

सुषुम्ना कुंडलिनी कासीया सांगातिनी । निश्चिती तें नयनीं बिंदुरूप ॥३॥

एका जनार्दनी पाहे डोळियां भीतरीं । सबाह्म अभ्यंतरीं तरीच दिसे ॥४॥

२८८४

स्वाहिताकारणें विचार न कळे । संध्येंचें हें मुळ आम्ही जाणों ॥१॥

अर्ध बिंबीं सूर्य धरूं माध्यान्हासी । अस्तु जातां त्यासी अर्घ्य देतो ॥२॥

नासिकेचें अग्र सुषुम्ना विंदान । करी प्राणायाम वेगळाची ॥३॥

साहीं चक्र जप वर्णदळीं संकल्प । पूजा तर्पणयुक्त मंत्र सहज ॥४॥

त्रिपुटीपासोनि डोळिया वंदन । रक्त श्वेत गुण पीत भासे ॥५॥

आर्धाकीं पाहे अणुरेणु सरी । गगन शून्याकारी विखुरलें ॥६॥

विराजली संध्या बैसली जे बाळा । चंद्र सूर्य कळा लाजविल्या ॥७॥

हृदयापासोनी नाबेहेचा नेट । मनीं बळकट पुष्टी व्हावी ॥८॥

मूळबंधापासूनि दिधली आटणी । हृदयीं कुंडलिनी सिद्ध संघ ॥९॥

दाही दिशा करी प्रदक्षिणा वेडा । गगनीं बीज सडा माजिविलें ॥१०॥

एका जनार्दनीं संध्या हेंचि रीती । सहस्त्रदळीं ज्योति निजबिंदु ॥११॥

२८८५

विधियुक्त नोहे संध्यास्नान । तेणें घडें पतन कल्पकोटी ॥१॥

रेचक पूरक कुंभक ब्रहाटक । प्राणायाम देखन साधेचि ॥२॥

मूळ मंत्र न्यास विधि बीज । न घडतां सहज दोष लागे ॥३॥

हृदय कवच शिखा शिरीं । नेत्र अस्त्रादिक फटकारीन साचे ॥४॥

एका जनार्दनीं यातायाती । पुढें फजिती जन्मोजन्मीं ॥५॥

२८८६

निर्लज्ज होऊनि नाचे महाद्वारी । वाचें वदे हरी सर्वकाळ ॥१॥

व्रत करी सदा नामाचें पारणें । अखंड तें तेणें रामकृष्ण ॥२॥

पंढरीची वारी घडे सर्वकाळ । कीर्तन कल्लोळ मुखीं सदा ॥३॥

एका जनार्दनीं भजनीं सादर । सर्व वेरझार खुंटे त्याची ॥४॥