लावणी ८४ वी
मी लेकुरवाळी । अंगसंग हा पुरे करा हो, मुख कुरवाळी ॥धृ०॥
शरिर अशक्त । त्यांत सासुसासरे वडिल, दीर झाले विभक्त ।
नसे संशय यांत । पहिल्यासारखी प्रीत चालवणें, झाले इथुन पोक्त ।
बाळ थान पेतं । उठुन विडो द्यावयास येते, मोठा कठिण वक्ता ।
चढली काळूखी, तोंड चुकविलें, नाहीं पडलें काळी ॥१॥
वांजखडा घेते । पुष्कळ द्रव्य खर्च करूनिया मोकळी राहाते ।
आतां कोणास भिते । मला नांदणें प्राप्त जीवाला आप दु:ख देते ।
लाजुनी जनातें । हालत पाळणा जे ते म्हणते पोट पिकूं परते ।
जें करणें तें मजकडे पाहून आपल्या करची मळी ॥२॥
बरी बोलून खरी । आपण उभयतां क्रिया केल्या जाऊन कृष्णातीरीं ।
मानेवर सुरी । कोण ठेवली होती मजला सांगा राजेश्वरी ।
चिकी आल्या आजवरीं । चव लागली जिवाला तुमच्या तृप्तता शरीरीं ।
विकले जाऊं तुझे पायीं गे संसाराची होळी ॥३॥
विकले जाऊं नका । काया दान तुम्हांला केली ।
अर्पण मजला विका । प्रार्थना विषय कल्पना ऐका ।
शोधुन पहावा समर्थाचा शिक्का ।
मग महालांत झुका । हेतु प्रीतीनें गोष्टी सांगेन, हासुन देइन मुका ।
सगनभाऊचे गुण करुणाकर तारक वनमाळी ॥४॥
शरिर अशक्त । त्यांत सासुसासरे वडिल, दीर झाले विभक्त ।
नसे संशय यांत । पहिल्यासारखी प्रीत चालवणें, झाले इथुन पोक्त ।
बाळ थान पेतं । उठुन विडो द्यावयास येते, मोठा कठिण वक्ता ।
चढली काळूखी, तोंड चुकविलें, नाहीं पडलें काळी ॥१॥
वांजखडा घेते । पुष्कळ द्रव्य खर्च करूनिया मोकळी राहाते ।
आतां कोणास भिते । मला नांदणें प्राप्त जीवाला आप दु:ख देते ।
लाजुनी जनातें । हालत पाळणा जे ते म्हणते पोट पिकूं परते ।
जें करणें तें मजकडे पाहून आपल्या करची मळी ॥२॥
बरी बोलून खरी । आपण उभयतां क्रिया केल्या जाऊन कृष्णातीरीं ।
मानेवर सुरी । कोण ठेवली होती मजला सांगा राजेश्वरी ।
चिकी आल्या आजवरीं । चव लागली जिवाला तुमच्या तृप्तता शरीरीं ।
विकले जाऊं तुझे पायीं गे संसाराची होळी ॥३॥
विकले जाऊं नका । काया दान तुम्हांला केली ।
अर्पण मजला विका । प्रार्थना विषय कल्पना ऐका ।
शोधुन पहावा समर्थाचा शिक्का ।
मग महालांत झुका । हेतु प्रीतीनें गोष्टी सांगेन, हासुन देइन मुका ।
सगनभाऊचे गुण करुणाकर तारक वनमाळी ॥४॥