करावा संकोच आपणा भोंवता ।...
करावा संकोच आपणा भोंवता । होय तें बहुतां सुख किजे ॥१॥
देवाची ते पूजा भूतांचें पाळण । मत्सर तो शीण बहुतांचा ॥२॥
रुसावें फुगावें आपुलियावरी । उरला तो हरि सकळही ॥३॥
तुका म्हणे संतपण याचि नांव । जरी होय जीव सकळांचा ॥४॥
करावा संकोच आपणा भोंवता । होय तें बहुतां सुख किजे ॥१॥
देवाची ते पूजा भूतांचें पाळण । मत्सर तो शीण बहुतांचा ॥२॥
रुसावें फुगावें आपुलियावरी । उरला तो हरि सकळही ॥३॥
तुका म्हणे संतपण याचि नांव । जरी होय जीव सकळांचा ॥४॥