आत्मस्थिति - अभंग २०२१ ते २०४०
२०२१
भुक्तिमुक्तीस कारण । हरीचे जन्मकर्म गुण ॥१॥
हरिकीर्तनाची जोडी । सकळ साधनें होतीं बापुडीं ॥२॥
शिळा तारिल्या सागरीं । गोवर्धन उचलिला करीं ॥३॥
निमाला गुरुपुत्र आणिला । मुखें दावाग्नी प्राशिला ॥४॥
तो सांवळां श्रीहरी । एका जनार्दनीं चरण धरी ॥५॥
२०२२
पतितपावन नाम श्रीविठ्ठलाचें । आणिक मी साचें नेणें कांहीं ॥१॥
पतितपावन नाम वाणी । विठ्ठलांवांचुनी कांहीं नेणें ॥२॥
पतीतपवान नामें तारिली गणिका । अजामेळ देखा सरता केला ॥३॥
पतितपावन नाम जनीं वनीं । एका जनार्दनीं नाम वाचे ॥४॥
२०२३
आम्हांसे तो पुरे विठ्ठलाची एक । वाउगाची देखा दुजा न मनीं ॥१॥
ध्यानीं धरुं विठ्ठल करुं तयाचें कीर्तन । आणिक चिंतन नाहीं दुजें ॥२॥
ध्येय ध्याता ध्यान खुंटला पैं शब्द विठ्ठ्ल उद्धबोध सुख आम्हां ॥३॥
एका जनार्दनीं विठ्ठल भरला । रिता ठाव उरला कोठें सांगा ॥४॥
२०२४
भीवरेचे तीरीं उभा । धन्य शोभा विठ्ठल ॥१॥
विटेवरी समचरण । तेथें मन गुंतलें ॥२॥
संत जाती तया ठाया । मजहि गांवा त्वां न्यावें ॥३॥
उपकार करा साचा । दाखवा दीनाचा सोयरा ॥४॥
एका जनार्दनीं बापमाय । वंदू पाय तयाचें ॥५॥
२०२५
घटघवीत वैकुंठनाथ । भक्तवत्सल शोभत ॥१॥
तयाचे पायीं माझें मन । राहो वृत्तिसह जडोन ॥२॥
नेणें आणिक दुजा छंद । वाचें आठवीन गोविंद ॥३॥
एका जनार्दनीं कटीं कर । उभा चंद्रभागे तीर ॥४॥
२०२६
सायासाचा श्रम न करुं पसारा । विठ्ठलाची बरा वाचे गातां ॥१॥
गोडपणें मिठी पडलीसे जीवां । कायामनें हेवा दुजा नाहीं ॥२॥
या विठ्ठलापारतें न करीं साधन । देखेन समचरण विटेवरी ॥३॥
एका जनार्दनीं विठ्ठलाची भेटी । सरलीसे तुटी गर्भवास ॥४॥
२०२७
मागें एक पुढें एक । दोन्हीं मिळोनि विठ्ठल देख ॥१॥
ऐसा होतांची मिळाणी । दिलें संसारासी पाणी ॥२॥
एक एक पाहतां दिठी । होय विठ्ठलेसी भेटी ॥३॥
एका सांडुनि दुजा नाहीं । एका जनार्दनीं ध्याई ॥४॥
२०२८
आम्हां नादीं विठ्ठलु छंदीं विठ्ठलु । हृत्पदी विठठलु मिळतसे ॥१॥
आम्हां धातुं विठ्ठलु मातु विठ्ठलु । गातुं विठ्ठलु आनंदें ॥२॥
आम्हां राग विठ्ठलु रंग विठ्ठलु । संग विठ्ठलु वैष्णवांचा ॥३॥
आम्हां ताल विठ्ठलु मेळ विठ्ठलु । कल्लोळ विठ्ठलु कीर्तनें ॥४॥
आम्हां श्रुति विठ्ठलु श्रोता विठ्ठलु । वक्ता विठ्ठलु वदनीं ॥५॥
आम्हां मनीं विठ्ठलु ध्यानीं विठ्ठलु । एका जनार्दनीं अवघा विठ्ठलु ॥६॥
२०२९
ध्येय ध्याता ध्यान विठ्ठल संपुर्न । ज्ञेय ज्ञाता पुर्ण विठ्ठल माझा ॥१॥
योगयाग तप विठ्ठलनाम जप । पुण्य आणि पाप विठ्ठल बोला ॥२॥
उन्मनी समाधी विठ्ठल बोला वाणी । तारील निर्वाणीं विठ्ठल माझा ॥३॥
मज भरंवसा कायामनेंवाचा । एक जनार्दनीं त्याचा शरणांगत ॥४॥
२०३०
एक विठ्ठल वदतां वाचे । आणिक साचें नावडती ॥१॥
बैसलासे ध्यानीं मनीं । विठ्ठलावांचुनीं दुजें नेणें ॥२॥
जावें तिकडे विठ्ठल भरला । रिता ठाव नाहीं उरला ॥३॥
एका जनार्दनीं भावें । विठ्ठल म्हणतां पाठी धांवें ॥४॥
२०३१
गातो एका ध्यातो एका । अंतरबाहीं पाहातों एका ॥१॥
अगुणां एक सगुणीं एका । गुणातीत पाहातो एका ॥२॥
जनीं एका वनीं एका । निरंजनीं देखो एका ॥३॥
संत जना पढिये एका । जनार्दनीं कडिये एक ॥४॥
२०३२
वादविवाद अतिवाद । नावडे कोणाचीही संमध ॥१॥
बोल एक आम्हां बोलणें । वाचे विठ्ठलुचि म्हणे ॥२॥
आणिकाची चाड चित्तीं । नाहीं नाहीं गा त्रिजगतीं ॥३॥
शरण एका जनार्दनीं । विठ्ठल भरलासे व्यापुनी ॥४॥
२०३३
एक विठ्ठलचिंतन । आणिक दुजें नेघे मन । ऐसें घडतां साधन । जोडे सर्व तयासी ॥१॥
हेचि एकविधा भक्ति । येणें जोडे सर्व मुक्ति । पर्वकळ विश्रांति । तेथें घेती सर्वदा ॥२॥
तीर्थ ओढवती माथा । वंदिताती सर्वथा । तपांच्या चळथा । घडताती आपेआप ॥३॥
घडतें यज्ञाचें पुण्य । आणिक तया नाहीं बंधन । शरण एका जनार्दन । निश्चय ऐसा जयाचा ॥४॥
२०३४
देव विठ्ठल तीर्थ विठ्ठल । अवघा विठ्ठल भरलासे ॥१॥
जन विठ्ठल वन विठ्ठल । जळीं स्थळीं विठ्ठल भरलासे ॥२॥
भाव विठ्ठल देव विठ्ठल । अवघा विठ्ठल भरलासे ॥३॥
एका जनार्दनीं मनीं विठ्ठल । जप तप ध्यान विठ्ठल ॥४॥
२०३५
एकपण पाहतां सृष्टी । भरली दृष्टी विठ्ठल ॥१॥
नाहें द्वैताची भावना । बैसला ध्याना विठ्ठल ॥२॥
मीतुंपणा वोस ठाव । बैसला सर्व विठ्ठल ॥३॥
ध्यानीं विठ्ठल मनीं विठ्ठल । एका जनार्दनीं अवघा विठ्ठल ॥४॥
२०३६
रिता ठाव न दिसें पाहतां । भरला पुरता विठ्ठल ॥१॥
जनीं वनीं विजनीं देखा । विठ्ठल सखा भरलासे ॥२॥
पाहतां पाहणें परतलें । विठ्ठलें व्यापिलेंक सर्वत्र ॥३॥
नाहीं पाहण्यासी ठाव । अवघा भाव विठ्ठल ॥४॥
एका जनादनीं व्यापक । विठ्ठल देख त्रिवभुनीं ॥५॥
२०३७
मागें पुढें विठ्ठल भरला । रिता ठाव नाहीं उरला ॥१॥
जिकडे पहावें तिकडे आहे । दिशाद्रुम भरला पाहे ॥२॥
एका जनार्दनीं सर्व देशीं । विठ्ठल व्यापक निश्चयेंशीं ॥३॥
२०३८
विठ्ठलावांचुनीं आणिकाचे ध्यान । नाहीं आम्हां चिंतन दुजियांचे ॥१॥
आमुचे कुळींचे विठ्ठल दैवत । कुळधर्म समस्त विठ्ठल देव ॥२॥
विठ्ठलावांचुनी नेणों क्रियाकर्म । विठठलावांचुनी धर्म दुजा नाहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं विठ्ठल भरला । भरुनीं उरला पंढरीये ॥४॥
२०३९
उच्चार फुकाचा नाम हें विठ्ठल । नाहीं कांही मोल द्रव्य वेंचे ॥१॥
जागृती सुषुप्ती स्वप्नीं विठ्ठलनाम ध्यानी । गाऊं तें कीर्तनीं दिननिशीं ॥२॥
एका जनार्दनीं केला लागपाठ । तेणें सोपी वाट वैकुंठीची ॥३॥
२०४०
रूप तेंचि नाम नाम तेंचि रुप । अवघा संकल्प एकरुप ॥१॥
पहातां पहाणें हरपलें देहीं । देहचि विदेही होउनी ठेलों ॥२॥
सांगतां नवल पाहतां सखोल । बोलतां अबोल चोज वाटे ॥३॥
एका जनार्दनीं बोलण्या वेगळा । उभा तो सांवळा विटेवरी ॥४॥