पंढरी माहात्म्य - अभंग ४६१ ते ४७०
४६१
न लगे करा खटपट । धरा पंढरीची वाट । विठ्ठलीं बोभाट । अठ्ठहास्य करावा ॥१॥
धरा संतांचा समागम । मुखीं उच्चारा रे नाम । जाते क्रोध आणि काम । दिगंतरीं पळोनीं ॥२॥
आशा मनशांचे काज । सहज दुर होतें निज । घडतां सहज । विठ्ठलचेअं दरुशन ॥३॥
एका जनार्दनीं मन । राखा पायीं तें नेमून । काया वाचा शरण तया पदीं होईजे ॥१॥
४६२
तरीच यावें जन्मा । ठेवा पांडुरंगीं प्रेमा ॥१॥
नाहीं तरी श्वानसुकर । जन्मा आले ते अपार ॥२॥
नेणें पंढरीची वारी । जन्मा आलातो भिकारी ॥३॥
संतसेवा दया नेणें । जन्मा आला तो पाषाण ॥४॥
कधीं करुं नेणें भजन । बैसें गृहीं मण्डुक जाण ॥५॥
नाहीं विश्वास मानसीं । एका जनार्दनीं म्हणे त्यासी ॥६॥
४६३
करुनी निर्धारा । जाय जाय पंढरापुर ॥१॥
उणें पडों नेदीं काहीं । धावें देव लवलाहीं ॥२॥
संकट कांहीं व्यथा । होऊं नेदी सर्वथा ॥३॥
शंख चक्र घेउनी करीं । एका जनार्दनीं घरटी करी ॥४॥
४६४
पंचक्रोशी पाप नसे । ऐसा देव तेथें वसे ॥१॥
चला चला पंढरपुरा । दीन अनाथांच्या माहेरा ॥२॥
चंद्रभागे करितां स्नान । होती कोटी कुळें पावन ॥३॥
एक जनार्दनीं भेटी । तुटे जन्ममरण गांठीं ॥४॥
४६५
देशाविरहित काळासी अतीत । ते देवभक्त पंढरीये ॥१॥
जाऊनियां कोणी पहा । देवाधिदेव विठोबासी ॥२॥
जन्ममरणाचे तुटतील फांसे । पाहतां उल्हासें देवभक्तां ॥३॥
एका जनार्दनीं विटेवरी निधान । लेवुनी अंजन उघडें पहा हो ॥४॥
४६६
भाव धरुनी शरण येती । तयां मोक्ष सायुज्यप्रांप्ती । ऐसी वेद आणि श्रुती । गर्जतसे सादर ॥१॥
म्हणोनी न करा आळस । सुखे जा रे पंढरीस । प्रेम कीर्तनाचा रस । सुखें आदरें सेविजे ॥२॥
पाहतां नीरा भीवरा दृष्टीं । स्नानें वास त्या वैकुंठीं । पुर्वजही कोटी । उद्धरती सर्वथा ॥३॥
एका जनार्दनीं सांगे । भाक दिधली पांडुरंगें । धन्य संचित जें भाग्य । तेंचि योग्य अधिकारी ॥४॥
४६७
मार्ग ते बहुतां आहेत । सोपा पंथ पंढरीचा ॥१॥
अमुपासी अमुप देतां । परी भरले ते सर्वथा ॥२॥
सुखाचिया भरल्या राशी । पाहीजे त्यासी त्यांने घ्यावें ॥३॥
न सरेचि ब्रह्मादिकीं । भरलें देखा भरतें ॥४॥
एका जनार्दनीं सुख । अलौकिक देख पंढरीये ॥५॥
४६८
जयां सुखाची आशा आहे । त्यांनी जावें पंढरीसी ॥१॥
अमुपासी अमुप देतां । परी भरले ते सर्वथा ॥२॥
सुखाचिया भरल्या राशी । पाहिजे त्यासी त्यांनें घ्यावें ॥३॥
न सरेचि ब्राह्मादिकीं । भरलेंदेखा भरतें ॥४॥
एका जनार्दनीं सुख । अलौकिक देख पंढरीये ॥५॥
४६९
जयां आहे मुक्तीचें कोडें । तें तें उघडें नांदत ॥१॥
वेगीं जाय पंढरपुरा । मुक्ति सैरा फुकटची ॥२॥
मोक्ष मुक्ति राबे द्वरी । वैष्णवा घरी कामारी ॥३॥
एका जनार्दनीं मुक्ति त्याग । वैष्णव पांग धरिती ॥४॥
४७०
महादोषीयासी ठाव । एका पंढरीचा राव ॥१॥
तयावीण दुजा नाहीं । आणिका प्रवाही नको पडुं ॥२॥
जाशी देशदेशांतरीं । कोठें ही सरी ऐसा नाहीं ॥३॥
ऐसा देव उभा वीटे । दावा कोठें आहे तो ॥४॥
ऐसा वैश्णवांचा मेळ । गदारोळ नामाचा ॥५॥
ऐसें चंद्रभागा तीर्थ । आहे समर्थ कोठें पां ॥६॥
ऐसा पुंडलीक संत । दरुशने तारीत जडजीवां ॥७॥
एका जनार्दनीं ठाव । वैकुंठराव उभा जेथें ॥८॥