रामनाममहिमा - अभंग ८५१ ते ८६०
८५१
वाऊगाची सोस करितोसी तूं मना । चिंती तुं चरणां विठोबाच्या ॥१॥
अविनाश सुख देईल सर्वदा । वाचे वदा सदा रामनाम ॥२॥
तारिले पातकी पावन कलियुगी । नामनौका जगीं तारावया ॥३॥
भवसिंधु पार रामनाम सार । न करीं विचार दुजां कांहीं ॥४॥
एका जनार्दनीं घ्यावा अनुभव । प्रत्यक्ष पाहा देव विटेवरी ॥५॥
८५२
श्रीराम श्रीराम वाचे म्हणतां । तेणें सायुज्यता हातां लागे ॥१॥
श्रीराम श्रीराम ध्यान जयासी । तोची तपराशी पावन झाला ॥२॥
श्रीराम श्रीराम ज्याची वाणी । धन्य धन्य जनीं पावन तो ॥३॥
एका जनार्दनीं श्रीराम ध्यात । निरंतर चित्त रामनामीं ॥४॥
८५३
श्रीरम ऐसें वदतांचि साचें । पातक नासतें अनंत जन्माचें ॥१॥
श्रीराम ऐसें जो उच्चारी । तयाचा पापाची होतसे बोहरीं ॥२॥
श्रीराम ऐसें उच्चारी नाम । एका जनार्दनीं नासती क्रोध काम ॥३॥
८५४
गुतंली भ्रमर कमळणी कोशीं । आदरें आमोदासी सेवितसे ॥१॥
तैसें रामनामीं लागतां ध्यान । मन उन्मन होय जाण रामनामीं ॥२॥
रामनाम बळें कर्माकार्मीं चळे । जीवासी सोहळे रामनामें ॥३॥
एका जनर्दनीं राम परिपूर्ण । प्रपंच परमार्थ रामचि जाण ॥४॥
८५५
रामनामें नामरुपा निरास । कृष्णकर्म स्मरतां कर्माचा ग्रास ॥१॥
नामें जिव्हां गर्जत अहर्निशीं । भवभव तें बापुडें परदेशीं ॥२॥
रामनाम जपतां जीवीं । जीव पवे ब्रह्मापदवी ॥३॥
जीव म्हणतां तोचि परब्रह्मा । नामें निरसलें कर्माकर्म ॥४॥
रामनामाची जीं जीं अक्षरें । तीं तंव क्षराक्षरातींत सारें ॥५॥
एका जनार्दनीं चमत्कार । नाम तें चैतन्य निर्धार ॥६॥
८५६
महापुरी जैसें वहातें उदक । मध्य ती तारक नौका जैशी ॥१॥
तैसें प्राणियासी नाम हें तारक । भव सिंधु धाक नुरे नामें ॥२॥
तये नावेंसंगें ब्राह्मण तरती । केवीं ते बुडती अनामिक ॥३॥
नाना काष्ठ जात पडे हुताशनीं । जाती ते होऊनी एकरुप ॥४॥
तेथें निवेडना धुरें रुई कीं चंदन । तैसा भेदवर्ण नाहीं नामीं ॥५॥
पूर्वा न वोळखे तेंचि पैं मरण । एका जनार्दनीं स्मरण रामनाम ॥६॥
८५७
रामनामे जो धरी भाव । तया सुलभ उपाव । नामस्मरणीं जीव । सदोदित जयाचा ॥१॥
तेणें सधिलें साधन । आभ्यासिला हो पवन । अष्टांग योग साधून । लय लक्ष दिधलें ॥२॥
योगयाग कसवटी । अभ्यासिल्या चौसष्टी । हृदयीं चिदानंद राहाटी । रामनामें ॥३॥
ध्यान धारणा मंत्रतंत्र । अवघा श्रीराम पवित्र । एका जनार्दनीं सतत । जपे वक्त्रीं ॥४॥
८५८
आयुष्याच्या अंतीं । राम म्हणतां वक्त्रीं । ते नर सेविती मुक्ती । संदेह नाहीं ॥१॥
हात पाय सिद्ध आहे । तंव तूं तीर्था जाये । तीर्थाचें मूळ पाहे । राम जप ॥२॥
नको जप माळा कांहीं । उगाच बैसे एके ठायीं । हृदयीं दृढ ध्याई । राम नाम ॥३॥
ऐसे घेई पा उपदेश । नको करुं वाउगा सोस । तेणें होय नाना क्लेश । जन्म यातना ॥४॥
हेंचि तुज सोपे वर्म । येणें तुटे कर्माकर्म । एका जनार्दनीं श्रम । सर्व नासे ॥५॥
८५९
नामे प्रायाश्चित्तांच्या कोटी । पळताती बारा वाटी ॥१॥
ऐसें नाम समर्थ जपा । तेणें सोपा सुपंथ ॥२॥
रामानामें पतित पावन । रामनामें उद्धरती जन ॥३॥
एका जनार्दनीं वाचे । घोका साचे रामनाम ॥४॥
८६०
आदरें आवडी गाती जे नाम । तया न बाधी क्रोध काम ॥१॥
नाम आठव नाम अठवा । हृदयीं सांठवा रामनाम ॥२॥
संत समुदाय वंदावे आवंडीं । अंतरीची गोडी नित्य नवी ॥३॥
एक जनार्दनीं प्रेमाचा पुतळा । विठ्ठल देखिला डोळां धन्य झालों ॥४॥