विठ्ठलमाहात्म्य - अभंग ५४१ ते ५५०
५४१
श्रीमुख साजिरें कुंडलें शोभती । शंख चक्र हातीं पद्म गदा ॥१॥
पीतांबर कासें वैजंयंती कंठीं । टिळक लल्लाटीं चंदनाचा ॥२॥
मुगुट कुडलें झळके पाटोळा । घननीळ सांवळा विटेवरी ॥३॥
श्रीवत्सलांचन हृदयीं भूषण । एका जनार्दन तृप्त जाला ॥४॥
५४२
देव सुंदर घनसावळा । कासे सोनसळा नेसला ॥१॥
चरणीं वाळे वाकी गजर । मुगुट कुडलें मनोहर ॥२॥
बाही बाहुवटे मकराकार । गळांशोभे वैजयंती हार ॥३॥
एका जनार्दनीं ध्यान । विटे शोभे समचरण ॥४॥
५४३
घनाःश्याम मूर्ति नीलवर्ण गाभा । कैवल्याची शोभा शोभे बहु ॥१॥
कस्तुरी मळवट चंदनाची उटी । बाहुवटे कंठी गोरेपणें ॥२॥
एका जनार्दनीं चरणाची शोभा । अनुपम्य उभा भीमातटीं ॥३॥
५४४
रुप सावळें सुकुमार । कानीं कुडंलें मकराकार ॥१॥
तो हा पंढरीचा राणा । न कळे योगियंच्या ध्याना ॥२॥
पीतांबर वैजयंती । माथां मुकुट शोभे दीप्ती ॥३॥
एका जनार्दनीं ध्यान । विटे पाउलें समन ॥४॥
५४५
मूर्ति चतुर्भुज वेल्हाळ । शंख चक्र गदा कमळ ॥१॥
मुकुट शोभे कटीं मेखळा । कांसे मिरवें सोनसळा ॥२॥
कौस्तुभ वैजयंती माळ । अकार्णा नयन विशाळ भाळ ॥३॥
ऐसा सुंदर सांवळा । एका जनार्दनी पाहें डोळा ॥४॥
५४६
वैजयंती वनमाळा गळां । टिळक रेखिला कस्तुरी ॥१॥
अंगीं चंदन साजे उटी । शोभे कंठी कठसूत्र ॥२॥
शंख चक्र पद्म मिरवें करी । बाह्मा उभारीं भाविकां ॥३॥
वेधी वेधोनि आमुचें मन । शरण एका जनार्दन ॥४॥
५४७
रुप सांवळे गोमटें अंग । उटी चांग चंदनाची ॥१॥
अंगीं चंदन साजे उटी । शोभे कंठी कंठसुत्र ॥२॥
शंख चक्र पद्म मिरवे करीं । बाह्मा उभारी भाविका ॥३॥
वेधी वेधोनि आमुचें मन । शरण एका जनार्दन ॥४॥
५४८
मूर्ति सांवळी गोमटी । अंगीं केशराची उटी ॥१॥
मुगुट कुंडलें वनमाळा । टिळक रेखिला पिवळा ॥२॥
कणीं कुडल मकराकार । गळं शोभें वैजयंती हार ॥३॥
नेत्र आकर्ण सुकुमार । एका जनार्दनीं विटेवर ॥४॥
५४९
दोन्ही कर ठेवूनी कटीं । उभा भीवरेचे तटीं ॥१॥
रुप सांवळें सुंदर । गळां वैजंयती हार ॥२॥
कानां कुंडलें मकराकार । तेज न समाये अंबर ॥३॥
एका जनार्दनीं उदार । भीमातीरीं दिंगबर ॥४॥
५५०
परब्रह्मा पुतळा कौस्तुभ गळां । वैजयंती माळा कंठीं शोभे ॥१॥
शंख चक्र गदा पद्म शोभा करीं । पीतांबरधारी चतुर्भुज ॥२॥
कटीं कडदोरं वाळे वाक्या पायीं । सुंदर रुप कान्हाई शोभता ॥३॥
लेणीयाचें लेणे भुषण साजिरें । एका जनार्दनीं गोजिरें चरण दोन्हीं ॥४॥