नामपाठ - अभंग १४५१ ते १४७०
१४५१
पाहूं गेलिये हरि जागरा । नयन लांचावले नंदकुमारा ॥१॥
तान्हया रे मनमोहना । देहगेहाची तुटली वासना ॥२॥
आदरें आवडी ऐकतां नाम । नाममात्रें जालों निष्काम ॥३॥
एका जनार्दनीं हरिकीर्तन । समाधीसी तेथें समाधान ॥४॥
१४५२
नसे वैकुंठीं अणुमात्र । नाचतां पवित्र कीर्तनीं ॥१॥
त्याचा छंद माझे मनीं । अनुदिनीं कीर्तन ॥२॥
नेणें कांहीं दुजें आतां । कीर्तनापरता छंद नाहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं वेध । कीर्तन छंद गोड देखा ॥४॥
१४५३
आणिक तें आम्हां न दिसे प्रमाण । कीर्तनावांचून आनु नेणों ॥१॥
राम कृष्ण हरि विठ्ठल उच्चार । करुं हा गजर वाहुं टाळी ॥२॥
आनंदे नामावळी गाऊं पैं कीर्तनीं । श्रुतीं टाळ घोळ लाऊनी गजरेंसी ॥३॥
एका जनार्दनीं हाचि आम्हां छंदा । वाऊगा तो ढंग न करुं कांहीं ॥४॥
१४५४
आमुच्या स्वहिता आम्हीं जागूं । वाउग्यां न लागूं मार्गासी ॥१॥
करुं पुजन संतसेवा । हेंचि देवा आवडतें ॥२॥
तुळसीमाळा घालुं गळां । मस्तकीं टिळा चंदन ॥३॥
मुद्रा अलंकार भूषण । करुं कीर्तन दिननिशीं ॥४॥
एका जनार्दनीं न सेवूं आन । वाहूं आण देवाची ॥५॥
१४५५
मागणें तें आम्हीं मागूं देवा । देई हेवा कीर्तनीं ॥१॥
दुजा हेत नाहीं मनीं । कीर्तनावांचुनी तुमचीया ॥२॥
प्रेमें हरिदास नाचत । कीर्तन होत गजरीं ॥३॥
एका जनार्दनीं कीर्तन । पावन होती चराचर जाण ॥४॥
१४५६
धन्य धन्य कीर्तन जगीं । संत तेची सभागीं ॥१॥
गाती कीर्तनीं उल्हास । सदा प्रेमें हरिदास ॥२॥
नाहीं आणिक चिंतन । करती आदरें कीर्तन ॥३॥
एका जनार्दनीं शरण । जालों कीर्तनीं पावन ॥४॥
१४५७
नेणों कळायुक्ती व्युप्तत्ती सर्वथा । करुं हरिकथा नाम गाऊं ॥१॥
कलियुगामाजीं साधन वरिष्ठ । श्रेष्ठांचे तें श्रेष्ठ नाम जपुं ॥२॥
हाचि अनुभव बहुतांसी आला । म्हणोनि वर्णिला नाममहिमा ॥३॥
एका जनार्दनीं नामयज्ञ कथा । पावन सर्वथा जड मूढा ॥४॥
१४५८
एकचि नाम वाचे । श्रीरामाचें सर्वकाळ ॥१॥
पर्वत उल्लंघी पापाचे । नाम वाचे वदतांची ॥२॥
आवडी करितां कीर्तन । नासे भवाचें बंधन ॥३॥
श्रेष्ठ साधन कीर्तन । तेणें तोषें जनार्दन ॥४॥
एका जनार्दन कीर्तन । मना होय समाधान ॥५॥
१४५९
वसो कां भलते ठायीं जन । परि कीर्तन करी हरीचें ॥१॥
तोचि सर्वांमध्यें वरिष्ठ । एकनिष्ठपणें होतां कीर्तनीं ॥२॥
मनीं वसो सदा कीर्तन । अहर्निशीं ध्यान कीर्तनीं ॥३॥
पावन तो तिहीं लोकीं । एका अवलोकीं तयातें ॥४॥
१४६०
या हो या चला जाऊं कीर्तना । आनंद तेणें मना नाचती वैष्णव ॥१॥
राम कृष्ण हरि वासुदेवा । गातती प्रेमभाव आवडी आदरें ॥२॥
सुख तेथें शांती विरक्ति कोण पुसे । सबाह्म अभ्यंतरीं अवघा वासुदेव वसे ॥३॥
एका जनार्दनीं वासुदेवीं मन । जन वन तेथें अवघा जनार्दन ॥४॥
१४६१
नवल भजनाचा भावो । स्वतां भक्तांची होय देवो ॥१॥
वाचे करिती हरिकीर्तन । उन्मनी मन निशिदिनीं ॥२॥
नाहीं प्रपंचाचें भान । वाचे सदा नारायण ॥३॥
एका जनार्दनीं मुक्त । सबाह्म अभ्यंतरीं पतीत ॥४॥
१४६२
तान मान सर्वथा । तें भजन न मने चित्ता ॥१॥
वेडेंवाकुडें तुमचे नाम । गाइन सदोदित प्रेम ॥२॥
वाचा करुनी सोंवळी । उच्चारीन नामावळी ॥३॥
नाम तारक हें जनीं । व्यास बोलिले पुराणीं ॥४॥
एका जनार्दनीं जप । सुलभ आम्हां विठ्ठल नाम देख ॥५॥
१४६३
ऐसें सुख कोठें आहे । भजन सोडोनि करिशी काय ॥१॥
सोंडोनि भजनाचा प्रेमा । मुक्ति मागसी अधमा ॥२॥
सांडोनियां संतसंग । काय मुक्ति ते अभंग ॥३॥
एका जनार्दनीं मुक्ति । भजन केलिया दासी होती ॥४॥
१४६४
वाहूनिया हातीं टाळी । करुं भजन प्रेमळीं ॥१॥
विठ्ठल विठ्ठल वाचे वदूं । दुजा नाहीं आम्हां छंदु ॥२॥
जाऊं पंढरीस नेमें । संतासंगें अनुक्रमें ॥३॥
पुंडलीक चंद्रभागा । दरुशनें जाय पापभंगा ॥४॥
एका जनार्दनीं स्नान । पातकें पळती रानोरान ॥५॥
१४६५
भजन भावें गाऊं भजन भावें ध्याऊं । भजन भावें पाहूं विठोबासी ॥१॥
भजन तें सोपें भजन तें सोपें । हरतील पापें जन्मांतरींची ॥२॥
घालूं तुळशीमाळा गोपीचंदन लल्लाटीं । देखतां हिंपुटी यम पळे ॥३॥
सांडूंनियां आशा जालों वारकरी । एका जनार्दनीं पंढरी पाहूं डोळा ॥४॥
१४६६
भजन भावातें उपजवी । देव भक्तांतें निपजवी ॥१॥
ऐसा भजनेंचि देव केला । भक्त वडिल देव धाकुला ॥२॥
भक्ताकारणे हां संकल्प । भक्त देवाचाहि बाप ॥३॥
देव भक्ताचीये पोटीं । जाला म्हणोनी आवड मोठी ॥४॥
एका जनार्दनीं नवलावो । भक्ताचि कैसा जाला देवो ॥५॥
१४६७
जीव परमात्मा दोन्ही । ऐसे जाणती तेचि ज्ञानी ॥१॥
ऐसं असोनि संपन्न । सदा करिती माझे भजन ॥२॥
माझ्या भजना हातीं । उसंतु नाहीं दिवसराती ॥३॥
जन नोहें जनार्दन । एका जनार्दनीं लोटांगण ॥४॥
१४६८
हरिभजनीं घेतां गोडीं । निवारे जन्ममरण कोडी ॥१॥
भावें करितां हरीचें भजन । देवा होय समाधान ॥२॥
हरिभजनाची आवडी । काळ केला देशोधडी ॥३॥
एका जनार्दनीं भजन । भजनीं पावे समाधान ॥४॥
१४६९
हरिभजनीं घेतां गोडी । निवारे जन्ममरण कोडी ॥१॥
भावें करितां हरीचें भजन । देवा होय समाधान ॥२॥
हरिभजनाची आवडी । काळ केला देशोधडी ॥३॥
एका जनार्दनीं भजन । भजनीं पावे समाधान ॥४॥
१४७०
काया वाचा आणि मन । एक करुनी करी भजन ॥१॥
हाचि मुख्य भजनभावो । सांडीं भेद अभेदाचा ठावो ॥२॥
मना धरुनियां शांती । प्रेमें भजें कमळापती ॥३॥
एका जनार्दनीं भजन । तेणें पावसी समाधान ॥४॥