संग्रह ६७
चांगुल तुझं पण माती लागेना अंगुठ्याला
माझ्या बंधवाच्या रंग कुसूंबी पागुटयाला ।
नका नाव ठेवू काळ्या सावळ्या मनुष्याला
माझ्या बंधवाला जानी दंडती गणेशाला ।
काळ्या सावळ्या मनुष्याला नावं ठेवाया नाही जागा
आखूड याचा बांधा शिलमण्याच्या माळेजोगा ।
सावळ्या सुरतीचा वास सुगंध सुटला
माझा बंधुराया कुठं केवढा भेटला ।
सावळी सुरत कोटाच्या पाकीटात
बंधुला झाली दृष्ट बाई देशीच्या नाटकात ।
सावळ्या सुरतीचा जरी रुमाल शोभा देत
माझ्या बंधुराया वैनी माझ्या गावा येत ।
माळ्याच्या मळ्यात कोण हिंडतो लगोबीगी
सावळा माझा बंधु जाई धुंडतो तुर्याजोगी ।
वाटच्या वाटसरा चल घरला देते पाणी
सावळी सुरत माझ्या ताईत बंधुवानी ।
माळ्याच्या मळ्यात कोण हिंडतो केसाचा
ताईत माझा बंधु चाफा धुंडतो वासाचा ।
पानाचा खातावणा रंगल्या दात दाढा
तुझ्या सुरतीचा येईना कुठं तोडा ।
पान खाऊ खाऊ खोलीचं तोंड लाल
माझ्या बंधुचा रंगमहाल ।
पानाचा खातावणा लवंगा देते पसापसा
दात हिरकणीचा ठसा तोंड रुमालानी पुसा ।
तांबूळीणबाई पानं कशी ही शंभर
पान खाणार सुंदर बारा वर्षांची उमर ।
सावळी सुरत ज्याची त्याला बघा प्यारी
माझा बंधुराया गोर्याला ग मागं सारी ।
पोटीच्यापरास पाठीच्या वेदना
पाठीचा बंधुराया बाळपणीच्या सजना ।
लुगडं घेतलं पदराला माझ्या भिंग
नारी खेडयाच्या झाल्या दंग ।
दिवस मावळला माळाच्या आडुशानं
हावशा माझा बंध चंद्र निघाला कडुशानं ।
घरात करती धंदा आहे बाहेर माझा काना
हावश्या माझा बंधु माझ्या भडंग्या गाडीवाना ।
फाटलि माझी चोळी धुन्यात धुन धुता
हावश्या बंधवाला सांगा वाडयात जाता जाता ।
बहिण भावंडांचं भांडान किलीबिली
पाठीच्या बंधवानं नाही अजून शिवी दिली ।
सकाळच्या पारी चिमण्या बायांनी काय खावं
मायबापाची आम्रावली लेकी राजूला काय व्हावं ।
साळु जाती सासर्याला रडू आलं देवाजीला
पोटीच्या वेदना काय ठाव त्या पांडवाला ।
वार्याच्या झोक्यानं पान केळीचं फाटलं
दुष्टाच्या बोलण्यानं मन माझं हे विटलं ।
पहाटेच्या प्रहर रात्री कोण मंजुळ गाणं गातो
राजस भाईराया पानमळ्याला पाणी देतो ।
काळी ग चंद्रकळा दोन्ही पदर गहूं गहूं
राजस भाईराया चला गोकाकी रंग पाहू ।