संग्रह ७५
नको मला दळू लागू तुझी मनगटं मऊ
कोर्‍या अंबारीला देऊ इंदूबाई ।
बारा सणाला येऊ नको दिवाळीला राहू नको
सांगते मी बंधु तुला वाट पहायला लाऊ नको ।
बंधु मला चोळी घेतो रुपयावरी आणा
चोळी येईना माझ्या मना दादा लेतील तुमच्या सुना ।
बंधु मला साडी घेतो पदराचा झाला बोळा
रुपये दिले साडे सोळा ।
बंधु मला साडी घेतो तिला पदर झुरमुळ्याचा
चाटी विनकर करमळ्याचा ।
सासू तू आल्याबाई तुमचं रुसणं कशापायी
बसा चौरंगी धुते पायी ।
सासू सासर्‍यांचे आशीर्वाद माज्य घेती सुना
दारी कारल्याचा वेल घरी काय उणा ।
बहिणीचा सासूरवास बंधु ऐकतो पाण्यावाटं
दोन्ही डोळ्यांनी गंगा लोटं ।
बंधु मला ग साडी घेतो चाटी म्हणतो कशाला
बंधु म्हणतो आहेराला बहिणी आल्यात माहेराला ।
बंधु मला घेतो साडी किती सांगू मी तिची गोडी
पर भावजय डोळे मोडी ।
माळ्याच्या मळ्यामंदी कवठीला कवठं दाट
मेला मुद्‌दली चावट काय तो लावतो शेवट ।
माळ्याच्या मळ्यामंदी कांदा हिरव्या पातीचा
राखन्या शिव्या देतो मेला उगरीट जातीचा ।
आंबा तू आंबराई एकच राहीली कैरी
सवतीवर दिली लेक, बाप जन्माचा वैरी ।
हौस मला मोठी जावा नंदात नांदायाची
नाव बापाचं करायाची ।
बाई भरल्या बाजारात छ्त्रीवाल्याची झाली दाटी
बंधु राहिला माझ्यासाठी ।
नदीच्या पलीकडं हिरव्या शालूची कोण जाती
माझी नणंद आक्काबाई संगं मुराळी माझे पती ।
माळीन सादविती घ्या ग बायांनो जाई-जुई
हौवशा माझा दीर वास घेणारा घरी नाही ।
भ्रताबीराचं सुख किती सांगू मी गोतामंदी
घडीच्या धोतराची केली सावली शेतामंदी ।
गण नी गोतावळ कडकडनी पोहणार
हौशा भ्रतार माझा पल्ला शेवट लावणार ।
हौस मला मोठी पतीसंगं बाजाराची
लुगडं घेतलं त्यांनी लाल लवंग घडी त्याची ।
सरकार वाडयापुढं पेटी फुटली खजिन्याची
राजस बाळायानं राणी जिंकली बडोद्याची ।
जाई मोगरा झाडाखाली कुणी निजले तालीवार
काय हवशा भरतार झोप लागली मनोहर ।
सरलं माझं दळण माझ्या मनीचं सरलं नाही
शंभर साठ ओवी गुरु दत्ताला पुरली नाही ।
सरलं माझं दळण माझ्या सुपात पानविडा
दळण संपविते नऊ लाखाचा माझा चुडा ।