अर्जाचा जाब
क्षत्रिय कुळवंत । श्रीअयोध्याधीश । राजाराम छत्रपती अनंतब्रह्मांडनिवासी राजे । श्रीजिवाजीपंत शेकदार ।
मौजे देहगांव तालुके अष्टपुरी । मामले पांचाळेश्वर । यांसी आज्ञापत्र । मौजे मजकुराचा वाका लिहून कळविला ।
तेथें लिहिलें कीं मनाजीराव देशमुख । हे आसुरी सेना पुंडापाळेगार मिळून गांव मारितात ।
वसाहत होऊं देत नाहींत । ब्रह्मपुरींचा मार्ग चालूं देत नाहींत । असें असल्याकारणें तुम्हांवर सहेबाची मेहेरबानी होऊन ।
मनाजी देशमुख याजला तबीब पोहोंचावयास । सरकारांतून सुभे रवाना झाले । बितपशील कलम ।
आत्मा विवेक । प्रधान स्वानुभव । सैन्याधिपति प्रबोध । सरलष्कर इतरा वैर सनदा देऊन ताबडतोब रवाना केलें आहेत ।
तर हें मौजे मजकुरीं पावतांच । अवघें पुंडपाळेगार ठार मारतील । ब्रह्मपुरीचा मार्ग चालूं लागेल ।
याजकरितां तुम्ही आपली खातरजमा राखून । साहेब कामास रुजूं राहणें । केलेली सेवा तुम्हांस मजुरा आहे ।
तर आपण हुजूर आल्यास । बंदमोक्षांतील इमान दिला जाईल । आपणसह पूर्ण निजानंदीं रंगून साहेब कामास तत्पर असणें ।
एका जनार्दनीं शरण । बहुत काय लिहिणें जाबचिठी ॥ १ ॥