जोहार
जोहार मायबाप जोहार । सद्गगुरु जनार्दनाचा एक महार । सांगतों ऐका कलियुगाचा विचार । सावधपणें की जी मायबाप ॥ १ ॥
चार युगामाजीं परम । कलियुग हें उत्तम । करावें हरिभजन सत्कर्म । नामस्मरणें असावें की० ॥ २ ॥
नवविधा भक्ति करा । तेणें चुकेल चौर्यांयशीचा फेरा । माझे वचनीं विश्वास धरा । नाहीं तरी फसाल की० ॥ ३ ॥
द्वारीं असावें तुळशीवृंदावन । करावें अतिथीचें पूजन । संतांसीं निघावे शरण । हें लक्षण भक्तिचें की० ॥ ४ ॥
तुळशीमाळा घालावी गळां । लावावा गोपिचंदन टिळा । मुखीं नामस्मरण माळा । असावी की० ॥ ५ ॥
व्रत करावें एकादशी । जागर करावा सारेनिशीं । द्वादशी क्षीरापती आवडीसी । आदरें सेवावी की० ॥ ६ ॥
ऐशीं वैष्णवभक्तीचें लक्षणें । सांगितली सर्व खुणें । हें वर्म जो नेणें । अधर्म साधनें करिती की० ॥ ७ ॥
अठरा वर्ण याती । यांची सांगतों मति । सावधान ऐका निश्चिती । रागाऊं नका की० ॥ ८ ॥
आम्ही ब्राह्मण म्हणती । स्नानसंध्या वेदपठण न करिती । अशौच कर्म जारणमारण जपती । मोहनस्तंभनादिक की० ॥ ९ ॥
जगीं म्हणती आम्ही साधिलें । साधन तें दुर राहिलें । परस्त्रीनें चित्त गोविलें कुलुलुलु की० ॥ १० ॥
झालों म्हणती संन्यासी । षड्वैरी ह्रदयीं अहर्निशी । परद्रव्य परअन्नासी । रात्रंदिवस लक्षिती की० ॥ ११ ॥
सहांचा करावा नाश । तया म्हणिजे संन्यास । नारायणीं नाहीं आस । कासया नाश कायेचा की० ॥ १२ ॥
पोट भरावया फकीर झाला । अल्ला अल्ला म्हणतां जन्म गेला । नसोनी दोष अंगीं लाविला । हायदोष हायदोष म्हणती की० ॥ १३ ॥
झालों म्हणती आम्ही जोगी । राख लाविती वाउगी अंगीं । भोगी ना त्यागी ना योगी । वर्म नेणती जोगाचें की० ॥ १४ ॥
जोग साधावा उत्तम । न करावें संसारिक कर्म । साधावें उत्तमोत्तम । वाउगा श्रम करू नयें की० ॥ १५ ॥
आम्हीं जंगम जालों म्हणती । शिव उपासना न करिती । पोटासाठीं भिक्षा मागती । शंख वाजविती भं भं भं भं की० ॥ १६ ॥
जालों म्हणती मानभाव । अंतरी शुद्ध नाहीं भाव । वर मुंडिती मस्तक वाव । गुरुशिष्य भाव दाविती की० ॥ १७ ॥
गुरुशिष्य म्हणती । झोळीस झोळी लाविती । गडबडगुंडा झाला म्हणती । कृष्ण कृष्ण म्हणती की० ॥ १८ ॥
नसोनी काळेपणा लाविती अंगीं । उगेच सोंग मिरविती जगीं । देवाचा द्वेष करिती वाउगी । ही फजिती बरी की० ॥ १९ ॥
आम्ही संत जालों म्हणती । गळां माळां गोपीचंदन लाविती । दिवटी घेउनी हातीं । उदो उदो करिती की० ॥ २० ॥
पोट भरावया कीर्तन करिती । लोकां अर्थ सर्व दाविती । भाळे भोळे भोंदिती । आपण वर्म नेणती । कीर्तनचें की० ॥ २१ ॥
परद्रव्य परनारीसी । स्पर्श न करावा निश्चयेंसी । ऐशी मर्यादा सांगती लोकांसी । आपण तेंचि कर्म करिती की० ॥ २२ ॥
एकविध भक्ति करावी म्हणती । ना ऐकावीं आणिकांची स्तुति । काई व्यथा जालिया शरीराप्रति । मग देवऋषि पहाती की० ॥ २३ ॥
आणिती निंब नारळ ऊद सामान । मेंढरें कोंबडे मारिती जाण । वेताळ महिषासूर पूजन । नग्न होऊन करिती की० ॥ २४ ॥
म्हणती खंडेराव दैवत आमुचें । तें कोपलें वो साचें । कुळधर्म सांडिले वडिलांचे । म्हणोनि दुःख पावलो की० ॥ २५ ॥
मग गोपीचंद टाकिती । आदरें भंडार लाविती । भरित रोडगे करिती । येळकोट येळकोट म्हणती की० ॥ २६ ॥
ऐकोनी कीर्तन श्रवण । गीता ज्ञानेश्वरी मनन । अश्विन मास आलिया जाण । शक्तीपूजन करिती की० ॥ २७ ॥
ऐशियासी एकनिष्ठ भाव । तयासी कायसें वैभव । उगेच सोंगाचें गौरव । वाढविती की० ॥ २८ ॥
एकविधा भक्ति करावी । वाट आणिकांची न पहावी । शुभाशुभ येती बरवीं । ते प्रारब्धदशे प्रमाण की० ॥ २९ ॥
जैसें पतिव्रतेचें मन । सर्व पतीच प्रमाण । अपाय उपाय हे तों जाण । ईश्वरप्रमाण की० ॥ ३० ॥
एका शरण जनार्दन । मी बोलिलों सत्यवचन । अनुभउनी खूण । या पंथें जाऊं नका कीं जी मायबाप ॥ ३१ ॥