गोंधळ
निर्गुण निराकारे आदिमाते मुळाधारे वो । अलक्ष सर्वेश्वरी चिदानंद अपरंपार वो । ब्रह्म तेजाकार महा कारण आकार वो अंबऋषी कैवारें नाम संसाराचें तारूं वो ॥ १ ॥
उदो बोला उदो बोला वैष्णवी माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
शिवे वर दिधला असुर शंकासुर मातला वो । चतुरानन गांजिला वेद चारी घेउनी गेला वो । सुरपती त्रासिला तो तुजला शरण आला वो । तो त्वां सिद्धी नेला मीनरूपीं वध केला वो ॥ २ ॥
उदो म्हणा उदो मच्छाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
सुरासुरांचे काळीं अवनीं अहंकारें दाटली वो । शेषें पृथ्वी धरली तंव ती पातळीं चालिली वो । ऐसें त्वां देखतां अंबे तुज करुणा आली वो । तैं त्वां कच्छरूपे पृथ्वी पृष्ठीवरी वाहली वो ॥ ३ ॥
उदो म्हणा उदो कुर्माई माउलीचा वो ॥ ध्रु०॥
असुर कुळीं मागुती मिळोनि केला अवनीं भार वो । मगर कूर्म भागलें जाणोनि घेसी तूं कैवार वो । अभिनव लीला तुझी केला सकळांचा संहार वो । तैं त्वां सूकररूपें दाढा लावुनि दिधला धीर वो ॥ ४ ॥
उदो म्हणा उदो वर्हाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
असुरकुळीं जन्मला भक्त प्रल्हाद बोधिला वो । छंद तुझा लागला देखोनि पितयानें गांजिला वो । नामीं निर्भर झाला तैं त्वा स्तंभी उद्भव केला वो । दैत्य जानुवरी हिरण्यकशिपू विदारिला वो ॥ ध्रु० ॥
उदो म्हणा उदो नरसाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
भेदोनी सुरनर लोक असुर गर्वीं झाला बळी वो । सुरपती शरण आला म्हणे राहे महीं तळीं वो । तैं त्वां वामनरूपें पृथ्वी तीन पदें व्यापिली वो । त्रिविक्रमाच्या रूपें त्वां बळी दडपिले पाताळीं वो ॥ ६ ॥
उदो म्हणा उदो वामनाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
भृगुऋषीचे कुळी माते रेणुकेचें उदरी वो । अवतार घेतला परशुराम तूं सुंदरी वो । सहस्त्रार्जुन मारिला तो मातेच्या कैवारी वो । पृथ्वी एकविस वेळां फिरुनी निःक्षत्रिय संहारी वो ॥ ७ ॥
उदो म्हणा उदो परसाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
पाहतां परात्पर पूर्ण रामाई अवतार वो । वनवासाच्या मिषें केला दुष्टांचा संहार वो । भानुकुळीं नांदसी नामें संसाराचें तारु वो । वधोनियां दशकंठ राज्यीं स्थापिला किंकरू वो ॥ ८ ॥
उदो म्हणा उदो रामाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
नंद यशोदे घरीं गोंधळ गोकुळामाझारीं वो । अनंत लीला खेळसी तूं कान्हाई सुंदरी वो । बाळपणीं मारिला मामा कंसासुर वैरी वो । पांडव करूनी पुढें भार पृथ्वीचा उतरी वो ॥ ९ ॥
उदो म्हणा उदो कृष्णाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
बोधोनि सकळही लोका बोधें नेलें त्रिविधताप वो । बौद्धरूपें नांदसी बोलेविना बोलणें एक वो । साधक बाधक जेथें एकपणेंचि अनेक वो । बौद्धे अवतार तुझ्या बोधाविण अनेक वो ॥ १० ॥
उदो म्हणा उदो बोधाई माउलीचा वो ॥ध्रु०॥
नाम कलंकी माता वेदा दावी साक्षेपता वो । भिन्नपणें भाविता भिन्नाभिन्न चढे हातां वो । व्यापक जे भाविती मजमाजीची तत्त्वतां वो । कुटिलपणें खेळसी भूली घालूनी फिरवी मज चित्ता वो ॥ ११ ॥
उदो म्हणा उदो कल्काई माऊलीचा वो ॥ध्रु०॥
एकचि माउली दहा अवतार खेळली वो । पाहतां गुरुवचनीं मज माजीच बिंबली वो । हरुनी त्रिविधताप साधुजनाला उद्धरी वो । एका जनार्दनीं सहजी सहजें ऐक्या आली वो । उदो म्हणा उदो दसविध माउलीचा वो ॥ध्रु०॥१२ ॥